အလင္းေပ်ာက္တဲ႕ငါ
ေကာင္မေလးေရ...
မ်က္စိတစ္မွိတ္ လၽွက္တစ္ၿပတ္တြင္း
မင္းကို ၿမင္ရ ခဏ တာတြင္
ေတြေ၀ မိန္းမူး ၊ ေငးၾကည္႕မဆံုး
ငါ႕ရဲ႕ အိပ္မက္ထဲ မင္းစ၀င္ၿပီ ။
မင္းအနား ၿဖတ္သြား
ကိုယ္သင္း ရနံ႕ ခံစား မိၿပန္
အရာရာေမ႕ ဘ၀ေမ႕ ကာ
ငါ႕ရဲ႕ အသိေပ်ာက္ဆံုးၿပီ ။
မင္းရဲ႕ လက္ကေလး
မေတာ္တဆ ထိမိရံုၿဖင္႕
တုန္လႈပ္ ေၿခာက္ၿခား
ငါ႕ရဲ႕ ႏွလံုး မခုန္ေတာ႕ၿပီ ။
မင္းခ်က္ေၾကြး တဲ႕
ထိုစားစရာ .. ရသာထူးလွ
ထူးသည္႕ ေစတနာ ၊ သည္တစ္ခါကို
ငါ႕ရဲ႕ ႏွလံုးသားက မေမ႕ၿပီ ။
မင္းရဲ႕ ေခၚသံ
ေပ်ာ႕ေပ်ာင္း ညွင္သာ
သာယာလွပ ဂီတ သံအလား
ငါ႕ရဲ႕ စိတ္တို႕ေ၀ခြဲ မရၿပီ ။
ဘုရားရွင္က
လမ္းညႊန္ဆံုးမ ေထာက္ၿပခဲ႕သည္
အာရုဏ္ ငါးပါး ေမ႕နိုင္ရမည္
ဒါမွ ဘ၀ အလင္း လၽွင္ၿမန္ ေတြ႕မယ္ .... တဲ႕ ။
ငါ႕မွာ ...
လြန္စြာ မိုက္မဲ ၊ ေမွာင္ထဲတိုး၀င္
အာရုဏ္ ငါးပါး အားလံုး ေမ႕မရ
ငါ႕ရဲ႕ သံသရာ ၊ စက္၀န္း ပမာ
လည္ပတ္အံုးမည္ ... အလင္းေပ်ာက္ၿပီ ။
No comments:
Post a Comment