မေမ႕ႏိုင္
ခုႏွစ္ ၊ ရက္ ၊ လ ... အတိအက်မသိေတာ႕ပါ ။
ကြ်န္ေတာ္ ငါးတန္း တုန္းကၿဖစ္သည္ ။
အတန္းပိုင္ ဆရာမ က နက္ၿဖန္ ေက်ာင္းမလာလဲရတယ္ စာမသင္ဘူးပာု အေသအခ်ာမွာထားပါလၽွက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕တစ္ခန္းလံုး ( စာႀကိဳးစား ၿပီး အလြန္ေတာ္ေသာ မမေလး ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ မွလြဲကာ ) ေက်ာင္းတက္ၾကသည္ ။ ႀကိဳတင္တိုင္ပင္ ကာေက်ာင္းတက္ၾကၿခင္းၿဖစ္သည္ ။ ဆရာမ်ား မအားလပ္ၿခင္း ၊ ဆရာမႀကီး ရံုးခန္းတြင္ မရွိၿခင္းတို႕ကို ရိပ္မိေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အခြင္႕ေကာင္းယူကာေက်ာင္းလာၾကသည္ ။ ေက်ာင္းလာသည္ဆိုေတာ႕လည္း ဆရာမ ခင္ဗ်ာ ... အဘယ္မွာ အၿပစ္ဆိုႏိုင္မည္နည္း ။ သူဆိုႏိုင္သည္က " လိမ္လိမ္မာမာေနၾက ဆရာမေတြမအားဘူး ၊ ကိုယ္႕စာကိုယ္လုပ္ၾက ပာု " ။
ကြ်န္ေတာ္တို႕ လိမ္မာၾကပါသည္ ။ ေက်ာင္း၀န္းၿပင္ထြက္ၿပီး ေယာက်ၤားေလးေတြ ေဘာကန္ၾကကာ ၊ မိန္းကေလးမ်ား ထုတ္ဆီးတိုးၾကသည္ ။ ေပ်ာ္လိုက္သည္႕ၿဖစ္ၿခင္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ေဘာလံုး ေက်ာင္းၿပတင္းေပါက္မွန္ အားထိမွန္ သၿဖင္႕ " ခြမ္း " ဆိုေသာအသံၾကားမွ အသိ၀င္ၾကေလသည္ ။ ၿပသနာ လုပ္ၿပီဆိုေတာ႕ ကုတ္ေနရၿပီေပါ႕ ။ အားလံုး မသိမသာ အတန္းထဲ ၿပန္၀င္ၾကသည္ ။ စာဖတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သည္ ၊ အိပ္ခ်င္ပာန္ေဆာင္သည္ ၊ စကားတိုးတိုးေၿပာၾကသည္ ။ သိပ္မၾကာပါဘူး ... ေၿခာက္ၿခားစရာ ေၿခသံ ကိုၾကားရပါေတာ႕တယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေယာက်ၤားေလးေတြအားလံုး ေက်ာင္း၀န္းတစ္ခုလံုးကို မုန္႕စားဆင္းခ်ိန္ မတိုင္မီ သန္႕ရွင္းေရး အၿပီးလုပ္ရမယ္တဲ႕ ။ ရာဇသံ ေပပဲေလ ( အယူခံမရွိပါ ၊ ေခ်ပသူသည္ ႀကီးေလးေသာအၿပစ္ကိုခံရမည္ ) ။ အားလံုး တံၿမက္လွည္း ၊ အမွိက္က်ံဳး ေပါ႕ ။ မုန္႕စားဆင္းခ်ိန္ ၿပီးေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဆရာမ အေၿခအေန ကိုအလွည္႕က် ၾကည္႕ၾကသည္ ။ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာသည္အထိ တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခါ ... ပထမ အိမ္သာသြားသလိုႏွင္႕ မေယာင္မလည္ ရံုးခန္းကို ေလ႕လာသည္ ။ တစ္ေယာက္မွႏွစ္ေယာက္ ၊ ႏွစ္ေယာက္မွသံုးေယာက္ ... ေလ႕လာလို႕ေက်နပ္ေသာအခါ အတန္းထဲတြင္ သီခ်င္းမ်ား ဆိုၾကသည္ ။ အစေတာ႕ အသံတိုးတိုးေလး ၊ သီခ်င္းေကာင္းေလးေတြ ဆိုၾကသည္ ။ ေနာက္ အသံနည္းနည္း က်ယ္လာသည္ ။ သီခ်င္းမ်ားလည္း ပ်က္ဆီးလာသည္ ။
အဲဒါကေတာ႕ မိန္းကေလးမ်ား စပ္ဆိုတဲ႕သီခ်င္းပါ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္းအသံေသး အသံေၾကာင္နဲ႕လိုက္ဆိုပါတယ္ ။ မ်ားေသာ အားၿဖင္႕ကြ်န္ေတာ္တို႕ အသံပါ ။ ေနာက္ေတာ႕...
ဒါကဒုတိယ အေၿပာင္အပ်က္ ဆိုထားတဲ႕သီခ်င္းပါ ။ ေနာက္ေတာ႕ သီခ်င္းေတြကို တစ္ပုဒ္ၿပီး တစ္ပုဒ္ ေလၽွာက္ေၿပာင္ေလွာင္ၿပီးဆိုပါတယ္ ။ ေက်ာင္းဆင္းခါနီး ေအာက္ပါ သီခ်င္းေလးနဲ႕ ပိတ္ခဲ႕ပါတယ္ .....
အဲဒီ႕သီခ်င္းစာသားထဲမွာ - ဒုန္း ဒုန္း ၊ ၀ုန္း - ဆိုတဲ႕ အသံေတြပာာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ စာေရးစားပြဲကို တံၿမက္စည္းတုတ္ေတြ ၊ ၾကက္ေမႊးတုတ္ေတြနဲ႕ ရိုက္လို႕ထြက္လာတဲ႕အသံပါ ။ ေပားေပားေပား - ဆိုတာကေတာ႕
၀ိုင္းၿပီးခ်ီးေၿမာက္ၾကတဲ႕ ပရိသတ္ ရဲ႕အသံေတြၿဖစ္ၿပီးေတာ႕ -- ေနာက္ဆံုးမွာ ထြက္လာတဲ႕ = ေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း = ဆိုတာကေတာ႕ လက္ခုတ္တီးတဲ႕အသံမပာုတ္ပါဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း အဲဒါေၾကာင္႕ ထူးဆန္းအံ႕ၾသစြာနဲ႕ စပ္စု ၾကည္႕ေတာ႕ ......
အားလားလား.......အတန္းပိုင္ဆရာမ ခင္ဗ် ။
ႀကိမ္လံုးႀကီး ကိုင္ၿပီးရပ္အားေပးေနေလရဲ႕ ။ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း ဘာလုပ္လို႕ လုပ္ရမွန္းမသိ ၊ ေၾကာက္အားလန္႕အားနဲ႕ ဘုရားတေနမိတယ္ ။ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ လြန္သြားမွန္းလဲ သိၾကတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ဘာမွ မေၿပာရဲဘူး ။ အပ္က်သံေတာင္ ၾကားရေလာက္တယ္ ။ အၿပစ္ကေတာ႕ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ အလံတိုင္ေရွ႕ထြက္ ၿပီး အၿခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြေရွ႕မွာ လက္ေၿမွာက္ ေနရတာပဲၿဖစ္တယ္ ။ တေက်ာင္းလံုးကုန္မွ ကြ်န္ေတာ္တို႕ၿပန္ရတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ မရွက္ၾကပါဘူး ။ ရွက္စရာလို႕လည္း မထင္ခဲ႕ၾကဘူးေလ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေၿပာႏိုင္တာကေတာ႕ ေပ်ာ္ခဲ႕ပါတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္ခဲ႕ၾကတယ္ ။ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ကိုၿပန္စဥ္းစား မိတုိင္း အဲဒီ အေၾကာင္းေလးကို သတိရေနဆဲပါပဲ ။
ဒဏ္ခတ္ခံရလို႕ အိမ္ၿပန္ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေနာက္က်လို႕ အိမ္ေပါက္၀ မွာ ႀကိမ္လံုးႀကီး ကိုင္ၿပီးေစာင္႕ေနတဲ႕ အေမနဲ႕တိုးခဲ႕ရပံုနဲ႕ ၊ အေမ ေပးခဲ႕တဲ႕ ၿပစ္ဒဏ္ကိုေတာ႕ မေဖာ္ၿပ ပါရေစေနာ္.....။
No comments:
Post a Comment