I was completely stunned

အခုတေလာ Flickr ကုိ ကလိ ျဖစ္ေနတယ္ .. sign up လုပ္ထားတာ ၾကာျပီ ဆိုေပမဲ့ ခုမွပဲ ျပန္ေမႊျဖစ္တာ ..
Flickr ရဲ ႔ service ကုိေတာ့ အမ်ားသိမို႔ သိပ္ ညႊန္းဖို႔ မလိုေလာက္ပါဘူး .. ဒါေပမဲ့ edit photo မွာ picnik နဲ႔ ဆက္ထားတာ ကုိက တမ်ိဳး ထူးျခားေနတာ ... ေနာက္မွပဲ picknik အေၾကာင္းထပ္ေျပာေတာ့မယ္ ... အခုေတာ့ flickr ေပ့ါ...

Flickr ရဲ ႔ welcome message တခုေၾကာင့္ အေတာ္ကုိ အံ႔ ၾသသြားမိတယ္ ... ဒီမွာၾကည့္ ...
...











အျမဲလုိ ဆို howdy တို႔ 'allo တို႔ ႏႈတ္ ဆက္ေနက် .. ဒီေန႔မွ ဝင္ၾကည့္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ဗ်ာ ...

Kudos to Flickr~

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

The arrow and the song

Henry Wadsworth Longfellow

ကုိၾကားဖူးၾကလား .. ၁၀ တန္း ကဗ်ာ ဆရာေလ .. ဒီ ကဗ်ာေပါ့ .. အခုတေလာမွ ကဗ်ာေတြ လိုက္ ဖတ္ျဖစ္ေနလုိ႔ ..

I shot an arrow into the air, It fell to earth, I knew not where; For, so swiftly it flew, the sight Could not follow it in its flight. I breathed a song into the air, It fell to earth, I knew not where; For who has sight so keen and strong, That it can follow the flight of song? Long, long afterward, in an oak I found the arrow, still unbroke; And the song, from beginning to end, I found again in the heart of a friend. Henry Wadsworth Longfellow

Henry Wadsworth Longfellow
(1807-1882)

ဒီလူၾကီးေပါ့ ဗ်ာ ..

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

YEAR OF THE GENTLEMAN တဲ့ neyo က ေျပာတာပဲ ..
အတန္း ထဲက စလံုးေတြကေတာ့ YEAR OF OX တဲ့ ..
အားလံုးကုိ ရႈတ္ ေနတာပဲ ..

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးကုိ ျမန္မာပီပီေလး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္ ။

" ကံုးစီ ဖခ်ိဳင္ " ပါ။




( ဘာေတြ ေရးထားလဲေတာ့ အကၽြန္လဲ နားမလည္ဘူး ဗိ်ဳ ႔ .. က်ဳပ္ က်ပ္သာ လိ လိုက္ၾကေတာ့။ )


ဒါေတာင္ သိခ်င္မွ သိၾကဦးမွာ ။ gong xi fa cai ဆိုတာကုိ ေျပာေျပာေနၾကတာ ၾကားဖူးပါတယ္ ဆိုတဲ့ သူေတြကုိ အနက္ဖြင့္ ျပလုိက္ပါတယ္။

"Gong Xi Fa Cai"

Gong Xi: means wishing/blessing

Fa: means enlarge(ment)

Cai: means wealth


လူေတြကို ဥစၥာ ဓန တိုးပြားဖို႔ ဆုေတာင္းတဲ႔ သေဘာပါ။

စာဖတ္ သူတို႔လဲ နထီးႏွစ္ ( ဆဲေနတဲ့ အတိုင္းပဲ ) year of ox မွာ ကုန္း ရံုးျပီး economy crisis က ေန အလြတ္ ရံုး ႏုိင္ၾကပါေစ ဗ်ာ။

သာဓု ~ သာဓု ~ သာဓု

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

lemme wash the dirty laundry in public .

ဆယ္တန္း စာေမးပဲြေတြက လဲ နီးလာျပီ။ ဒီအခ်ိန္ေလာက္မွာ ကုန္းက်ံဳး က်က္ခဲ႔ရတာဆုိရင္ ၄ ႏွစ္ေတာင္ ၾကာခဲ႔ေပါ့။ ဒီႏွစ္က ညီ ၂ ဝမ္းခဲြတိတိ တေယာက္က ပါ ၁၀ တန္း ေျဖမွာ ဆိုေတာ့ အားေပးရဦးမွာပဲ။ ၁၀ တန္း ဆိုလို႔ သတိ ရတယ္ ။ က်က္ရသမွ် စာေတြ ထဲမွာ အရ ဆံုးကေတာ့ အဂၤလိပ္စာ ပထမ အခန္းပဲ ဗ်ိဳ ႔။ အားအားရွိ ဒါပဲ ထုိင္ ရြတ္ ေနတာကိုး ။ မွတ္ မိေသးတယ္ ။ စလံုးေကာင္ေတြကုိ ၁ မိနစ္စာေလာက္ preview ရြတ္ ျပလိုက္တာ ေဝါင္း ခနဲ ေဝါငး္ ခနဲ ေနတာပဲ ( wow ကိုေျပာတာပါ ) ကဲ အသက္ ေအာင့္ လိုက္ျပီ။ စျပီ။

It is easy to understand the calendar we use today. It was not always so easy. People had to try for thousands of years before they knew how to put together days, weeks, months, and years.

More than 2,000 years ago, scientists in Egypt made a calendar. ( blah blah blah )
ကဲ မေျပာဘူးလား မွတ္မိပါတယ္ ဆို။ ေျပာရတာ ရွက္ ဖုိ႔လဲ ေကာင္းပါရဲ ႔ ။ ကုိယ့္ ေပါင္ကုိယ္ လွန္ေထာင္း ရသလိုပါပဲ။ Ouch! ေရႊႏုိင္ငံေတာ္ ၾကီးဆီက တကၠသိုလ္ ဝင္တန္း အဂၤလိပ္စာ ဆိုတာၾကီးက က်က္ ေျဖၾကီးေပါ့။ memory work မွာေတာ့ ေရႊေက်ာင္းသားေတြကုိ လာမယွဥ္နဲ႔။ ဒီလို မွ မက်က္ရင္လဲ က်မွာ ကိုးဗ်။ literature ဖတ္ ဖို႔ ေနေနသာသာ grammar ဆိုတာေတာင္ ဘာမွန္း ေသခ်ာ မသိခဲ႔ပါဘူးဗ်ာ။ ကုိယ့္ ကုိယ္ကို လဲ သိပ္ၾကီး အထင္ေတြ ၾကီးေနမွာ စုိးလို႔ ျပန္ ေျပာရတာလဲ ပါသေပါ့။ ငါ ဒီလိုေတြ က်က္လာခဲ႔တဲ့ အဂၤလိပ္စာ ကို သင္လာျပီး ေတာ့ ဘာမွ ဆက္မလုပ္ ရင္ ဘာမွကို တုိးလာမွာ မဟုတ္ဘူး လို႔ ေတြးမိေအာင္လဲ ပါသေပါ့။ ဒါေတာင္ essay က တိုး သြားေသးတာ .. ကံေကာင္းပံုမ်ား ။ essay ဆိုတာ ၾကီးကုိ က်က္ ရတယ္ေျပာရင္ ခြက္ခြက္ လန္ေအာင္ ရီလိုက္ၾကမဲ႔ စလံုးေတြ ကို ေတြး ျမင္ပါေသးရဲ ႔။
ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ေျပာေသးသဗ်... မင္းတုိ႔ အဂၤလိပ္စာကုိ ဘယ္တုန္းက သင္ရတာတုန္း တဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လဲ ၄ ႏွစ္ဆို ေအ .. လွည္းေထာက္ ဆိုျပီး ဘဘုန္း ဆီမွာ သင္ခဲ႔ ၾကတာပါပဲ။ ထူးမျခားနား ပါပဲ။
အဲေတာ့ သူမ်ား ေနာက္ ေကာက္ မက်ရေလေအာင္ ၾကိဳးစားလိုက္ၾကဦးစုိ႔ ရဲ ႔ ။

သာဓု ~ သာဓု ~ သာဓု

ဒီထပ္ပို ျပီး calendar ကို မွတ္မိသူမ်ား ရွိၾကရင္လဲ comment မွာ ေရးသြားၾကပါဦး။

အခုႏွစ္ ၁၀ တန္း ေျဖၾကမဲ႔ သူမ်ား အားလံုး ေျဖဆုိႏုိင္ ၾကပါေစ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ေပါက္တတ္ကရ စာတမ္းလႊာ

အပ်င္းပုိးက်ေရာက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ ႔ ဘေလာ့ကို ေပါက္တက္ကရ ေလးနဲ႔ စုိစုိေျပေျပ ျဖစ္ေအာင္ ကုစားလိုက္ပံုကေတာ့ ဒီလိုပါ တဲ့ ဗ်ာ ......
(ဇာတ္ထဲ အျငိမ့္ထဲက မင္းသမီးေခၚတာ က်ေနတာပဲ .. ေျပာပံုက )

စံေတာ္ခ်ိန္ တီးလံုး တီးေစ ...

မင္းသမီး ထြက္ေစ ...

လူရႊင္ေတာ္မ်ား ဇာတ္ေနာက္ ဝင္ေစ ...

လိုက္ကာ ပိတ္ ၊ ျပန္ဖြင့္ေစ ...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

စာတမ္းေလးတပုဒ္ေရးဖို႔ အေရး ခ်ဲ ႔ကား ေနတာနဲ႔ ပဲ လာဖတ္တဲ့လူေတြလဲ ဖ်ာေပၚမွာ ေကြးေနၾကျပီ ... အလယ္နားက အေဒၚၾကီးလဲ မ်က္လံုး ေပကလပ္ ေပကလပ္နဲ႔ ... အိပ္ခ်င္တာမ်ားဗ်ာ ကိုယ့္အိမ္ကုိယ္ ဇိမ္နဲ႔ မအိပ္ဘူး .. လူေစာ္နံ၊ ကေလးေသးေစာ္နံ .. ပိုက္ဆံလဲ အကုန္ခံျပီးမ်ား ပဲြလာၾကည့္ရသလို႔ .. အံ့ပ

ေအာ္ .. ဒီ ငနဲေတာ့ လုိရင္းကုိ မေရာက္ဘူး လို႔ ေတာ့ အေျပာမေစာ လိုက္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ ..
အခုက်ဳပ္ေရးမယ့္ စာတမ္းက အိပ္တဲ့ အေၾကာင္းမို႔ဗ်ိဳ ႔ .... နိဒါန္း ပ်ိဳးေနရတာ ပဲ .. ကဲ စလိုက္ ၾကတာေပါ့ဗ်ိဳ ႔ ..

မွတ္ခ်က္ ။ ဒီစာတမ္း ကို သူမ်ားအိမ္ေရာက္ေနရင္၊ သို႔ ၊ အလုပ္ထဲမွာ ျဖစ္ေနခဲ႔ရင္ မဖတ္ဖို႔ အၾကံျပဳပါတယ္။

ေအာက္ပါ အခ်က္ေတြ နဲ႔ ကိုက္ညီေနရင္ သင္အိပ္ဖို႔ အခ်ိန္ ပုိလိုအပ္ေနျပီ ။ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မွန္ ေနရင္ ဆက္မဖတ္နဲ႔ေတာ့ ဗ်ိဳ ႔ .... တစ္ခ်ိဳး တည္းသာ ဝင္အိပ္လိုက္ .. အစထဲက ေျပာျပီးသားပဲ အလုပ္ထဲမွာ ဖတ္ ရင္ မသင့္ေတာ္ဘူး လို႔ေလ..

၁ ။ အေတာ္ ရီစရာမေကာင္းေသာ အရာမ်ားကုိ ပက္ပက္စက္စက္ ရီမိေနျခင္း ။
၂ ။ ေခါင္းကုိ ဆင္နင္းထားသကဲ႔ သုိ႔ခံစားရျခင္း ၊ ကိုယ့္ေျခေထာက္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ပင္ ေကာင္းမြန္စြာ မျမင္ရ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည္ဟု ပင္ ခံစားရျခင္း။
( ခၽြင္းခ်က္ . . . အသင္သည္ ကိုယ္ဝန္သည္ (သုိ႔) ဂါဖီးလ္ (သုိ႔) အလား သ႑ာန္တူ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနပါက
နဂိုမူလအတုိင္း မိမိေျခေထာက္ကုိမိမိ ျမင္ရလိမ့္မည္ မဟုတ္။ ထုိသည္မွာ ပံုမွန္ျဖစ္ျပီး စိုးရိ္မ္ဖြယ္မရွိ။ )
၃။ ျမင္ျမင္ သမွ် အလွ အပ ခ်ည္း ျဖစ္ေနျခငး္ ။ (credits to akm )
၄။ မ်က္စိ မွိတ္ျပီးလွ်င္ ျပန္ဖြင့္ရန္ အခက္အခဲ ရွိျခင္း။
၅။ မိမိ ျမင္ကြင္းႏွင့္ အနီးအနားတြင္ အလင္းမႈံ လိုလို အျဖဴ အမႈံေလးမ်ား ေတြ႔ ေနရသလို ခံစားရျခငး္ .. ( ေရာဂါ ရင့္လွ်င္ သက္တံ့ ေရာင္ အစံုအလင္ အမႈံမ်ားပါ ေတြ႔ ရႏုိင္သည္ စုိးရိမ္ဖြယ္မရွိ။)
၆။ အလိုလုိ ေနရင္း ရုပ္ရွင္ ဗီဒီယို ဇာတ္လမ္း မ်ား ၾကည့္ရသလို plot စံုညီစြာ ျမင္ရ ၾကားရျခင္း .. တခါ တရံ အေသးစိတ္က်က် .. လင္မယား ရန္ျဖစ္ သလို အသံ မ်ားပါ ၾကား ေနရျခင္း(ဇာတ္ညႊန္း လက္တမ္းခ်ေရး တဲ့ ဗမာျပည္က ပညာရွင္ေတြ ဆိုရင္ အသံုးတည့္ လိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။)
၇။ ကုိယ္သြား ခ်င္ရာေတြ သြားလည္ျပီး ေလာေလာ လတ္လတ္ ျပန္ေရာက္လာ သကဲ႔သုိ႔ ခံစားရျခင္း ။ ( တခါတေလမ်ားဆို ကမၻာ ပတ္ခ်င္ပတ္ေနေလေရာ .. ျပန္ေရာက္လာမွ ... ' ဪ ' ခနဲ ျဖစ္တာ ..
၈။ ေရာဂါ ေနာက္ဆံုး အဆင့္ .. ေတြ႔ သမွ်လူကုိ ဖေနာင့္ႏွင့္ေပါက္ခ်င္စိတ္မ်ားပင္ ေပါက္ေပါက္ လာျခင္း ..

က်ဳပ္လည္း အိပ္မွ နဲ႔ တူရဲ ႔ ... ေတာ္ၾကာ လက္ပေတာ့ ၾကီး ဖေနာင့္ နဲ႔ ေပါက္မိေနမွ အေဖမကယ္ႏုိင္ အေမ မကယ္ႏုိင္ ယက္ကန္ ယက္ကန္ ျဖစ္ေနလေရာ့မယ္ ။

နားစုိ႔ ကေလးတို႔ ေရ ... အိပ္ၾကေတာ့။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ခရီးသြား ငါးေယာက္

" အဲဒီ အတိုင္းဘဲ ျငိမ္ျငိမ္ေနၾကဦး "
" ၉ .... ၈ .... ၇ .... ၆ .... ၅ .... ၄ ..... ငါ မ မွီ ေတာ့ဘူးထင္တယ္ ... ၃ ... ၂ .... ၁ ... "
" ဟာ .. သြားျပီကြာ .. ေသာက္တလြဲ .. ေဘးကုိ ၾကည့္ပါဆိုတာကုိ "

Tripod မပါ ၊ ရိုက္ေပးမည့္သူ မရွိ ဘဲႏွင့္ ဓါတ္ပံု ရိုက္ရတဲ့ ဒုကၡ ကေတာ့ ေကာင္းေကာင္း သိသြားခဲ့ ျပီေပါ့ ။ ၁၀ စကၠန္႔ ခ်ိန္ထားျပီး group ရွိရာ ဆီသို႔ ေျပးလႊား သြားရသည္ ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မမွီခ်င္။ pose ေပးမလို႔ လုပ္တုန္း ကင္မရာက ရုိက္သြားျပီ .. ကဲ ေကာင္းၾကပါေလေရာ ... Prinston နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ေဘးကုိ မၾကည့္ မိ၊ ျဖီးေနသည့္ သြားမ်ားကလည္း လြန္ပါေကာလား ၊ Mo ကေတာ့ ေဘးကုိၾကည့္တာမွ လြန္ပါေရာ Prinston နဲ႔ မ်ားရန္ျဖစ္ စကားမ်ားထားသည့္ ႏွယ္။ ေနာက္ဆံုး ထြက္လာသည့္ ပံုက်ေတာ့ .....

ကဲ ... group photo ေကာင္းေကာင္း ကုိ မရိုက္ရဘူး ... ေနာက္တပံုေတာ့ အဆင္ေျပေကာင္းရဲ ႔ ဟု ထပ္ ကာ ထပ္ကာ ရုိက္ ေနေလသည္။ ေနကလည္း ဝင္လုျပီ မို႔ သုတ္ေျခတင္ေနရသည္။ တေနကုန္ ေနပူရွိန္ေၾကာင့္လဲ လူေတြက ျပိဳင္းျပိဳင္း ထေနေလျပီ။

XXX

blog trip သြားမယ္ရယ္လို႔ စိတ္ထဲက ေတြးလိုက္မိသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ ဖုန္းေတြ ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ ဆက္လိုက္ မိသည္။ ဒါေတာင္ ျမတ္စုက သူ ႔ က် မေခၚပါ ဘဲ ခ်န္ထားရေကာင္းဟု ခုလု ခုလု ႏွင့္ ( ဘာၾကီးလဲေတာ့ သိဘူး .. ျမတ္စု စိတ္ဆုိးနဲ႔ ေနာ္. . . စတာ )

သြားျဖစ္လိုက္ေတာ့လည္း ကတုိက္ကရိုက္။ စားစရာမုန္႔ နဲ႔ ေဖ်ာ္ရည္ ကုိ FairPrice က ကမန္းကတန္း ဝယ္ျပီး သုတ္ေျခတင္လိုက္ရသည္။ ျပီးေတာ့ ၅ ေယာက္ထဲက ၄ ေယာက္က ကား မွတ္တုိင္မွာ ဆံုၾက ျပီး တူတူ စီးျဖစ္ၾကသည္။ ကား အေပၚထပ္က ဝင္ထိုင္ကာ ဝန္ဒါမီယာ ရပ္ကြက္ေတြက ေစ်းၾကီးေပးရသည့္ လံုးခ်င္းတိုက္ေတြကုိ ေငးရင္း ႏွင့္ လိုက္ပါလာၾကေလသည္။ ၄ ေယာက္တည္းႏွင့္ စကားက တေယာက္တေပါက္.. ေကာ္ဖီေရာင္ တုိက္ေတြကုိ ၾကိဳက္သူကၾကိဳက္ ၊ ေသြးမစုပ္တတ္သည့္ ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ အေၾကာင္းစာအုပ္ကို ထုိင္ဖတ္သူကဖတ္ ၊ ေရကူးကန္ပါသည့္ ၃ထပ္တုိက္ကို ငမ္းသူက ငမ္း ၊ မွတ္တုိင္ ေက်ာ္သြား မည္စုိးသျဖင့္ ေဘးဘီ ၾကည့္သူက ၾကည့္ႏွင့္ အေတာ္္ပင္ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကေလ သည္။ ဒီလိုႏွင့္ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားေလသည္။

ကားေပၚက ဆင္းဆင္းခ်င္း ရင္ေမာဖြယ္ရာ ကုန္းတက္ၾကီးကုိ စတက္ရေလေတာ့သည္ ။ ေဟာဟဲ .. ေဟာဟဲ ။ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ၾက ျပီးသကာလ ေမာေမာ ပန္းပန္းႏွင့္ ဇရပ္ေဆာင္ေလး ထဲ ဝင္ထုိင္နား ၾကေလသည္။ ၅ ေယာက္သား ေမာသည္ႏွင့္ဘဲ စကားေတြလဲ ေဖာင္မဖြဲ ႔ ႏုိင္၊ ဖဲသာ ထုိင္ၾက ျဖစ္ၾကေတာ့သည္။ တိန္ ...ေကာင္းေရာ ..

ပါလာသည့္ အထုတ္အထည္ေတြ ေျဖစားျပီးေတာ့ ၇နာရီ လဲ ထိုးခါနီးျပီမို႔ ခရီးဆက္ျဖစ္ၾကသည္။ ဟိုနားဒီနား လွည့္ပတ္ ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကျပီး သကာလ ညေမွာင္လာသျဖင့္ ျပန္ၾကမည္ျပဳေလ၏။

" ေျခာက္ကပ္ကပ္ ပန္းျခံၾကီးထဲမွာ ငါတုိ႔ရယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းၾကာ ေညာင္းတာေတာင္ Hawpar Villa ၾကီး မပ်က္မစီးဘဲ က်န္ေနသလို ဒီ အေပ်ာ္၊ အရယ္ ေတြက ေနာက္ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္ ၁၀ ႏွစ္ ၾကာသည့္တုိင္ မပ်က္မယြင္းဘဲ က်န္ၾကြင္းပါေစသား "

စာၾကြင္း ။ ။ လြန္ခဲ႔တဲ့ ၅ ႏွစ္က ဒီ ေျခာက္ကပ္ကပ္ Hawpar Villa ပန္းျခံ ၾကီးကုိ ဝင္ခ ၇ က်ပ္ေပးရသတဲ့ အရပ္ကတုိ႔ ေရ .. အခု အလကား ဝင္ရေတာ့ ၃၅ က်ပ္သက္သာ သြားေလသတည္း ..... ခရီးသြားမွတ္တမ္းကုိ အမ်ားနည္းတူ ခရီးသြား မွတ္တမ္း ကဲ႔သို႔ မေရးတတ္ေသာ အကၽြႏု္ပ္ အား သည္းခံေတာ္မူၾကပါ။ မေရးနဲ႔ ဆုိတာကုိ အတင္း ေရးမိတဲ့အတြက္ ဘေလာ့ ဘက္ေတာ္သားမ်ားအားလံုး စိတ္မဆိုးေၾကး .. :)

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

အေရာင္မ်ားႏွင့္ ရူးသြပ္ျခင္း သီအိုရီ

အနက္ေရာင္ညတစ္ညမွာ
အနီေရာင္ ေသဆံုးျခင္း တစ္ခု လႊမ္းမိုးသြားခဲ့မယ္လို႔ ဘယ္သူမ်ား ထင္မိမွာတဲ့လဲ။

ေရႊအိုေရာင္အိေနတဲ့ ဘံုနမ္းျမင့္ထက္မွာ
ပန္းႏုေရာင္မင္းသမီး တစ္ပါး ေအးခ်မ္းစြာလဲေလွ်ာင္းေနတယ္။

အစိမ္းေရာင္ရင့္ရင့္ ႏွလံုးသားကုိ ဂူသြင္း ျမွဳပ္ႏွံတဲ့ အခမ္းအနားတစ္ခုရဲ ႔လူအုပ္ေတြထဲမွာ
ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုက ဘာအမူအရာမွမျပ။

ရီျခင္း၊ငိုျခင္း၊ ဝမ္းနည္းျခင္း၊ ပူေဆြးျခင္းေတြ ကေတာ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဘုရားပဲြလွည့္ေနၾကေလ၏
အျပင္ဘက္ကုိ ေပါက္ကြဲထြက္ဖို႔ တြန္းကန္အားတစ္ခုက မျပည့္စံုေသး။

အဲလိုနဲ႔ ပဲ ရူးသြပ္ျခင္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေလာကထဲသုိ႔ က်ေရာက္လာသတၱံ ႔။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ညႊန္းပါရေစ

မဂၤလာပါ။ အခုတစ္ပတ္ စေနေန ့က အတန္းထဲက စလံုး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကည့္ခ်င္ေနတာ ကၾကာပါျပီ။ မအားတာနဲ ့၊ မခ်ိန္းျဖစ္ၾကတာနဲ ့မုိ ့ပါ။ ရုပ္ရွင္ နံမည္က ENCHANTED ပါ။ Disney ရဲ ႔ကားတစ္ကားပါ။

တစ္ခုေတာ ့ၾကိဳ ေျပာထားပါရေစ။ ဒီဇာတ္လမ္းေလးက animated film နဲ ့real world ေပါင္းထားတဲ့ ကားတစ္ကားပါ။ သူ ႔ဇာတ္သေဘာက fairy tale လုိမ်ိဳးျဖစ္ေနေတာ့ ကေလးကလားလုိ ့ထင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ထင္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ေပ်ာ္စရာကားေလးေတြကုိ ၾကိဳက္ ၾကပါတယ္ဆုိိတဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ရည္ရြယ္ပါတယ္။ rated -- ၊ action genre ၊ တုိ ့horror genre ဘာညာ သာရကာ မွ ဆုိတဲ့ သယ္ရင္မ်ားကေတာ့ ၾကိဳက္ မယ္မထင္ဘူး။ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလဲြ ႏုိင္ၾကပါသည္။

ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ ဒီလိုေပါ့ ။


တခါတုန္းကေပ့ါ။ Andalasia ဆုိတဲ့ ဗာရာဏသီလုိမ်ိဳ း ကာတြန္းထဲ ကတိုင္း ျပည္တစ္ခုရွိသတဲ ့။ disney ကာတြန္းကားေတြထဲကလုိမ်ိဳး သီခ်င္းေတြဆုိျပီးေတာ့ တိရ စၧာန္ ေတြကုိ လဲ ခ်စ္တတ္တဲ ့ မင္းသမီးေလး Giselle (Amy Adams) ဆိုတာရွိသတဲ ့။ သူက မင္းသား Prince Edward (James Marsden) နဲ႔ ေစ့ စပ္ထားသတဲ ့။ ေနာက္ျပီးေတာ့ fairy tale ေတြ တုိင္းကလိုပဲ သူ ့မွာ အလြန္ ဆုိးတဲ့ မိေထြး ရုပ္ဆုိးဆုိး စုန္းမ တစ္ေယာက္ရွိတာေပါ့ကြယ္။ အဲဒီ မိေထြးက သူတုိ ့ႏွစ္ဦးကုိ လက္မထပ္ေစခ်င္ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ လက္ထပ္ ျပီးရင္ သူ က ဘုရင္ မၾကီး ေနရက ဆင္းေပးရေတာ့ မွာေလ။ အဲေတာ့ သူက မင္းသမီးေလးကုိ နတ္ေရတြင္းထဲကုိ ပစ္ခ်လုိက္သတဲ့ ။။ တန္ တန္ တန္ …
အဲဒီ မွာ ဇာတ္ လမး္က စတာပဲ ။ အဲဒီ နတ္ ေရတြင္းက ေန ခ်လုိက္တာ မင္းသမီးေလးက ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ ဆုိရင္ ….. အခုေခတ္ New York City ကုိေပါ့။ သူ ႔မွာ အသိဆုိလို ့လဲ တစ္ေယာက္မွမရွိ ။ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ ့ေလ်ာက္ သြားေနတုန္းနယူးေယာက္ ေရွ ့ေန Robert Philip (Patrick Dempsey) နဲ ႔သြားေတြ ့တယ္ ။ Robert ရဲ ့သမီးေလးက ပံုျပင္ထဲက မင္းသမီးေလးကုိ အျပင္မွာ ေတြ ့ရေတာ့ ေပ်ာ္သြား ျပီး အိမ္ေခၚ လာဖို ့ ေတာင္းဆုိပါေတာ့တယ္ ။
ေခၚလာျပီး ေနာက္ေန ့မနက္မွာပဲ Robert နဲ ့ယူေတာ့မယ္ ့ Nancy (Idina Menzel) က သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္ကုိ တူတူ သြားေတြ ့ပါေလေရာတဲ့ ကြယ္။ ဘယ္လုိ ရွင္းျပရွင္းျပ မယံု ေတာ့ ဘူးေလ။
ေနာက္ေန ့ေတာ ့သူ ့ ပံုျပင္ထဲက မင္းသား ေလး ပါ နတ္ ေရတြင္းထဲ ခုန္ ဆင္းျပီး နယူးေယာက္ကို လိုက္လာပါသတဲ ့။ မင္းသမီး ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္တာေပါ့။
သံုးပြင္ ့ဆုိင္ ဇာတ္ လမ္း ေလးပါပဲ ကြယ္ ….
ဒါေပမဲ ့ သူတုိ ့ႏွစ္ဦးကုိ လက္မထပ္ေစခ်င္တဲ ့ မိေထြးက ဒီတုိင္းေတာ့ ဘယ္ေနလိမ့္ မလဲ။ သူ ကလဲ စုန္း ပါဝါ ရွိေနျပီးသားေလ ။
True love’s kiss ကုိယံုၾကည္တဲ ့မင္းသမီးေလး နဲ ့ ပံုျပင္ထဲကမင္းသား၊ ျပီးေတာ့ နယူးေယာက္ျမိဳ ့ေတာ္က သမီး တစ္ေယာက္ ဖခင္ ေရွ ့ေန၊ နဲ ့ ေရွ ႔ ေနရဲ ႔ ေကာင္မေလး တို ့ ဘယ္လို စခန္း သြားၾကမလဲ ။
ဘယ္ အတြဲက ဘယ္လုိ happily ever after ျဖစ္ၾကမလဲ ဆိုတာကေတာ့ ….

Movie Review ဆိုေတာ ့ဒီေလာက္ပဲ ေျပာႏုိင္မယ္ေနာ္ .. သိခ်င္ ရင္ ဝယ္ဖတ္ … အဲေလ.. ရုပ္ရွင္ရံု သြားၾကည့္ပါ လုိ႔ ။

အျမည္း ေပးျပီးျပီ ဆုိေတာ ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြ ပါေပးဦးမယ္။
Disney ရဲ ့စတုိင္လ္ အတိုင္း ဒီဇာတ္ကား ရဲ ့ soundtrack ေတြ ကလဲ အံ့မခန္းပါပဲ ။
ေကာ္နက္ရွင္ ေကာင္းပါတယ္ ဆိုတဲ ့ သယ္ရင္းေတြက ဒီလင့္ကုိ ႏွိပ္ျပီး သြားၾကည့္လုိက္ပါ။ Disney ဆိုဒ္ က ရထားတဲ ့ သီခ်င္း movie ေလး ၃ပုဒ္ပါ။
မဟုတ္လို ့ song ခ်ည္းပဲ လုိခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ ေနာက္မွ ယူပါ။ တင္ ေပးပါ့မယ္။

အခုေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ။
ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံ ရွိရင္ အားလို ့ရုပ္ရွင္ ထပ္ၾကည့္ျဖစ္ရင္ movie review ေလးေတြ ထပ္ share လုိက္ပါဦးမယ္။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

မပစ္ လုိက္ရတဲ့ ျမားတုိ တစ္ေခ်ာင္း

ဒီေန ့ တုိက္ပြဲမွာ သူရံႈးနိမ့္ ခဲ့တယ္။ သူ႔စိတ္ကပဲ ရႈံးနိမ့္ တယ္လို႔ထင္ေနတာလား။ တကယ္ပဲ က်ရံႈးသြားခဲ့တာလား ဆုိတာေတာ့ သူမေဝခဲြႏုိင္ပါ။ လွပတဲ့တုိက္ပဲြ တစ္ခု မျဖစ္ခဲ့သည္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္။
သူ အၾကည့္ခံခဲ့ရေသာ မ်က္လံုး မ်ားစြာ၏ အနက္ အဓိပၸါယ္ ကုိလဲ မဖြင့္ဆုိတတ္ ။ ဖြင့္ဆုိဖုိ ့လဲ သူ႔မွာ အားအင္မရွိ။ အျခားတုိက္ပဲြ ဝင္သူရဲေကာင္းမ်ား၏ ေအာ္ဟစ္ ညီးတြားသံမ်ား၊ မ်က္ေရမ်ား၊ ႏွင့္ ႏွလံုးေသြးမ်ား သြန္က်ေနေသာ ထုိ ေနရာမွ သူလွည့္ျပန္လာခဲ့သည္။
စစ္ကူမဲ့၊ ရိကၡာမဲ ့ကာ လက္ႏွက္ခ်င္း မညီမွ်ေသာ ထုိတုိက္ပဲြသည္ က်ခဲ့ေသာ သူ႔မ်က္ရည္ စက္မ်ားႏွင့္ မတန္။ သို႔ေသာ္ သူ၏ရင္တြင္းမွ အကူအညီ ေတာင္းသံမ်ားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏဳိင္စြမ္းမရွိေပ။ ပူေလာင္ ဆူပြက္ေနေသာ ႏွလံုးေသြးမ်ားကုိ ျငိမ္းသတ္ ေပးႏုိင္မည့္ ေရတစ္ေပါက္ေတာ့ သူ လုိအပ္ေနသည္။
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ထြက္ေနေသာ သူ ့ဒဏ္ရာ က ရင္ထဲက ဆူပြက္ေနေသာ ႏွလံုးေသြး ႏွင့္ေတာ့ မႏႈိင္းအပ္။ သူငို ေၾကြး ေတင္းခံေနပါေသာ္လည္း တခါ ျပန္ရႏုိင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေသာ္ ထုိတုိက္ပဲြတစ္ခု အတြက္ သူ မမႈေတာ့ပါ ဟု သူ ့ကုိယ္သူ သတိေပးေနရသည္။ “ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးတစ္ခု” ဆုိေသာ စကားကုိ သူ မခ်င့္မရဲ ေျပာၾကည့္သည္။ သူ ့ပါးစပ္ကေတာ့ စကားလံုးတစ္လံုး တစ္ေလမွ ထြက္မလာခဲ့ေပ။ သူလဲ အခြင့္ အေရး ေနာက္ တစ္ၾကိမ္ ရသင့္သည္ မဟုတ္ပါလား ။ ရခ်င္သည္ ဟုေျပာလွ်င္ ပုိမွန္လိမ့္မည္။
သူရဲေကာင္းေတြ ရဲ ့အေသြးအသားေတြ ျဖန္ ့ခင္းထားတဲ ့ဒီတုိက္ပဲြ ကုိ ေနာက္တစ္ခါ လာခြင့္၊ ဆင္ႏႊဲ ခြင့္ ရခဲ့လွ်င္ ေကာ? အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္လာမွာမလဲြပင္။ ရိကၡာအျပည့္ လက္ႏွက္အျပည့္ ႏွင့္ တစ္ဖန္ ဆင္ႏႊဲ ႏုိင္လိမ့္ မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရံု မွ တပါး အျခား မရွိေတာ့ ပါ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ဆုရ မ်ိဳးေကာင္း ေျပာင္း

နဘရာစကာ (Nebraska) ျပည္နယ္ရွိ လယ္သမားတစ္ဦးစိုက္ပ်ိဴးတဲ့ ေျပာင္းဖူးေတြဟာ အေကာငး္ဆံုးဆု ႏွစ္စဥ္ရေလ့ရွိတယ္။ ႏွစ္တုိင္း ျပိဳင္ပဲြ ဝင္လုိက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အျပာေရာင္ ဖဲၾကိဳးဆုက သူ ့အတြက္ မလဲြ ဆိုသလုိပါပဲ….
ယခုႏွစ္ေတာ့ သတင္းစာတုိက္ေတြကပါ သိျပီးေက်ာ္ၾကားသြားတယ္။ သတင္းေထာက္ တစ္ဦးဟာလဲ အင္တာဗ်ဴးေမးဖို ့ဖိတ္ေခၚလာတယ္။ ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ဆုရေနတယ္ဆိုတာ ေလ့လာဖုိ ့တဲ့ေလ။ ေနာက္ေတာ့ သတင္းေထာက္သိရွိသြားတာက ထုိလယ္သမားဟာ အျခားေသာ လယ္နီးနားခ်င္းမ်ားႏွင့္ သူ ့ရဲ ့ဆုရ ေျပာင္းမ်ိဳးေစ့မ်ား ကိုေဝမွ်သံုးစဲြသည္ ဆုိသည့္အခ်က္ပဲျဖစ္တယ္။
အဲဒီေတာ့ သတင္းေထာက္က ေမးလုိက္တယ္။ “ ခင္ဗ်ားနဲ့တူတူ ျပိဳင္ပဲြဝင္ေနတဲ့ သူေတြကုိ ဘာလုိ ့အေကာင္းဆံုးမ်ိဳးေစ့ေတြ မွ်ေပးရတာလဲ။ ”
“ခင္ဗ်ား မသိေသးဘူးနဲ့တူပါရဲ ့” လယ္သမားကျပန္ေျဖတယ္။ “ တကယ္လို ့ လယ္နီးခ်င္းေတြသာ မ်ိဳးေကာငး္တဲ့ ေျပာင္းကို မစုိက္ရင္ ဝတ္မႈံကူးနည္းက ကၽြန္ေတာ့္ေျပာင္းဖူးေတြရဲ့ အရည္အေသြးကို နိမ့္က် သြားေစမွာေပါ့။ ” လယ္သမားက ဆက္လက္ရွင္းျပတယ္။ “ ကၽြန္ေတာ္ မ်ိဳးေကာင္းစိုက္ခ်င္ရင္ တျခားသူေတြကုိပါ မ်ိဳးေကာငး္စုိက္ဖို့ ကူညီေပးရမွာေပါ့”
လယ္သမားဟာ ဘဝမွာ အခ်င္းခ်ငး္ ပတ္သက္ ဆက္ႏႊယ္ေနမႈကို သတိထားမိသည္။ ေဘးက လယ္ေတြရဲ ့ေျပာင္းေတြသာ မတုိးတက္ရင္ သူ ့ရဲ့ ေျပာငး္ေတြလဲ တုိးတက္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ဒီ ဥပမာေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တု့ိရဲ ့ေန့စဥ္ဘဝ ေတြကိုလဲ အက်ိဳးျပဳႏုိင္မွာပါ။
ကိုယ္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ လုိခ်င္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ကူညီရမယ္။
ကုိယ္ စိတ္ေအးခ်မ္းေကာင္းမြန္စြာေနထုိင္ခ်င္သူမ်ားဟာ အျခားသူမ်ားကုိ လဲေကာင္းမြန္စြာေနႏုိင္ ေအာင္ ကူညီၾကရမယ္။
ကုိယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္ရင္ သူတပါး ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ကူညီၾကရမယ္။
ဒီပံုျပင္ ရဲ့သခၤန္းစာကေတာ့ “ ေျပာင္းေကာင္းေကာင္း စုိက္ခ်င္ရင္ လယ္နီးခ်င္းေတြကိုပါ ေျပာင္းေကာင္းစုိက္ႏုိင္ေအာင္ ကူညီလုိက္ပါ။ ”

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ထုိ ေသတၱာေလးက သာမန္ေသတၱာ…… သို ့ေပမဲ့။

ဒီပံုျပင္ေလးက ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာလို့ ေဟာင္းေနပါျပီ။ ဒီလုိပါ။ အေဖက သံုးႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ေရႊေရာင္ ပါကင္စာရြက္ ကို ျဖဳန္းတီးမႈျဖင့္ ဆံုးမေနသည္။ ေငြ အက်ပ္ အတည္းျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ျဖံဳးတီးရေကာင္းလားဟု အျပစ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိညက ကေလးမေလးက ခရစ္စမတ္ သစ္ပင္ေျခရင္းတြင္ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ထုိ ေရႊေရာင္ ေသတၱာေလးကုိ ခ်ထားခဲ့သည္။
ေနာက္တေန့ မနက္။ “ ဒါေဖေဖ့အတြက္ ” ဟုဆိုကာ ေရႊေရာင္ ေသတၱာေလးကုိ သူမ အေဖ ထံေပးလာသည္။ အေဖကေတာ့ ယခင္က စိတ္ဆိုးခဲ့သည္ကုိ ျပန္လည္ ေနာင္တရေနမိသည္။ ဒါေပမဲ့ ေသတၱာေလးကုိ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ စိတ္ျပန္ဆိုးသြားသည္။ ေသတၱာထဲမွာ ဗလာနတၱိ။ သူ သမီးေလးကုိ စိုက္ၾကည့္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္။ “လက္ေဆာင္ေပးတယ္ဆိုတာ တစ္ခုခု ပါရတယ္ကြ။ ” သူူေအာ္လိုက္ေတာ့ မိန္းကေလးက ငုိသံပါပါနဲ့ ျပန္ ေျဖသည္။ “ ဒီေသတၱာက ဗလာမဟုတ္ပါဘူးေဖေဖ။ အထဲမွာ သမီး အနမ္းေတြ အမ်ားၾကီးထည့္ထားတယ္။ အားလံုး ေဖေဖ့ အတြက္ပါ။ ” ဆိုေသာ အေျဖစကားၾကားရေလသည္။
သမီးေလးရဲ ့ေဖေဖ ဒီတစ္ခါေတာ့ မွင္သက္မိသြားသည္။ ဆြ ့ံအသြားသည့္နွယ္။ ျပီးမွပဲ သမီးေလးေရွ ့ခ်က္ခ်င္း ဒူးေထာက္လို့ သူ့လက္ေတြနဲ့လည္း သုိင္းဖက္ထားသည္္။ ေေဖေဖ့ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါ ဟုလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းပန္ေနေတာ့သည္။
မ်ားမၾကာမီပဲ ကားမေတာ္တဆမႈတစ္ခုက အေဖ့ဆီကေန သမီးေလးကုိ အျပီးပုိင္ ခဲြကာေခၚသြားေတာ့သည္္။ ထုိအေဖသည္လည္း သမီးေလးေပးေသာ လက္ေဆာင္ ေရႊေရာင္ ေသတၱာေလးထဲမွ အနမ္းမ်ားကို စိတ္ညစ္တုိင္း၊ အားငယ္တုိင္း ထုတ္ၾကည့္ကာ သမီးေလး၏ေမတၱာကိုလဲ အျမဲပင္ သတိရကာေနပါေတာ့သည္။

လူတိုင္းတြင္ ခ်စ္ေမတၱာႏွင့္ အနမ္းမ်ားစြာထည့္ထားေသာ ေရႊေသတၱာ ပုိင္ဆုိင္ၾကသည္။ မိသားစုမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဆီမွ။ ထုိအရာထက္ မည္သည့္အရာကမွ် တန္ဖိုးမရွိႏုိင္ေပ။

ထုိ ေသတၱာေလးက သာမန္ေသတၱာ…… သို ့ေပမဲ့။ အနမ္းေတြနဲ့ ျပည့္လွ်မ္းေနတဲ့ ေသတၱာ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ခဲတံပံုျပင္

ခဲတံ ျပဳလုပ္တဲ့ အတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးသူတဦးသည္ ခဲတံေလးတစ္ေခ်ာင္းကုိ ေရာင္းတန္းဝင္ ဘူးထဲသို့ ထည့္မပိတ္မီ အျပင္ကုိ ေခတၱ ထုတ္ထားလိုက္တယ္။

“မင္းသိဖို့ လုိတဲ့အခ်က္ငါးခ်က္ရွိတယ္။ ” ထုိလူက ခဲတံကုိ ေျပာလုိက္တယ္။ “မင္းကို အျပင္ေလာကကို မထုတ္မီမွာ ဒီအခ်က္ေတြကို မင္း အျမဲသတိရမယ္ဆိုရင္ မင္းဟာ ေလာကမွာ အေကာင္းဆံုးခဲတံတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ”

“ ၁ အခ်က္။ မင္းဟာ မင္းကုိယ္မင္း လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ထဲမွာ အျမဲ ရွိေနေစရမယ္”
“၂ အခ်က္ ။ မင္းဟာ နာက်င္တဲ့ ခၽြန္စက္ဒဏ္ကို အခ်ိန္ မေရြးခံရႏိုင္တယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါဟာ မင္းေကာငး္စားဖုိ့ပဲ။”
“၃ အခ်က္ ။ မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို မင္းကိုယ္တုိင္ ျပင္ႏို္င္ရမယ္ ။”
“၄ အခ်က္ ။ မင္းရဲ ့ အေရးၾကီးဆံုး အစိတ္အပို္င္းဟာ မင္းရဲ ကိုယ္တြြင္းမွာ ပဲရွိတယ္။ ”
“၅ အခ်က္ ။ မင္း ကို ဘယ္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာပဲ ေရးေရး ထင္ေအာင္ေရးရမယ္။ ဘယ္အေျခအေနေရာက္ေရာက္ မင္းဆက္လက္ ေရးသားသြားရမယ္။”

ခဲတံ ကလဲ နားလည္ျပီး မွတ္ထားပါမည္ ဟုကတိေပးသည္။

ယခု ခဲတံ ေနရာတြင္ သင့္ကုိယ္သင္ ကုိယ္စားထည့္လိုက္ပါ။ ဒီအခ်က္ေတြကို မင္း အျမဲသတိရမယ္ဆိုရင္ မင္းဟာ ေလာကမွာ အေကာင္းဆးံု လူတစ္ဦးျဖစ္လာလိမ့္မယ္။

၁။ တျခားလူေတြ ဆံုးမအၾကံေပးတာ။ မိဘေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းေတြ အၾကံေပးတာကုိ ခံယူပါ။
၂။ အခက္အခဲေတြကုိ အခ်ိန္မေရြးၾကံဳေတြ ့ႏုိင္ေပမဲ့၊ အဲဒါေတြကပဲ မင္းကုိ ပုိမုိ သန္မာတဲ့ လူတစ္ဦး ျဖစ္ေစမွာ။
၃။ မင္းအမွားေတြကို မင္းကုိယ္မင္း ျပင္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ။
၄။ မင္းရဲ ့အေရးၾကီး အစိတ္အပိုင္းဟာ မင္းရဲ ့အတြင္းစိတ္ပါပဲ။
၅။ မင္း ဘယ္အေျခအေန ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္ မင္းလုပ္ရမဲ့ တာဝန္ေတြကို ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းရြက္ပါ။

ခဲတံဥပမာကုိ အသံုးခ်ျပီး ဒီအခ်က္ ေတြကို မွတ္ထားမယ္၊ လုိက္နာမယ္၊ ဆုိရင္ေတာ့ မင္းဘဝက အျမဲ တုိးတက္ေနမွာပါ။

Parable Of The Pencil - Pencil story ဆုိတဲ့ ဝတၱဳတုိေလးကုိ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

အေတြးလြန္ ဝတၱဳ

အခ်ိန္သည္ကား ခရစ္ႏွစ္ ၂၁၅၅ မတ္လ ၁၇ ရက္။

လမ္းမၾကီး တစ္ေလ်ာက္လံုး တိတ္ဆိတ္ ျင္ိမ္သက္လို့ ေနသည္။ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပင္ မိန္းကေလးတစ္ဦး ဝုန္းခနဲ ေရာက္ခ်လာသည္။ သူမစီးလာေသာယဥ္ပ်ံမွာလဲ ရုတ္ခ်ည္း ပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။


သူမကား မူလတန္းေက်ာင္းသူအရြယ္ မိန္းကေလးတဦး။ နာမည္က ဆူဆန္။
သူမ၏သူငယ္ခ်င္းထံသို ့အေရးၾကီး ေတြ ့ရွိခ်က္တစ္ခုကုိ ေဖာက္သည္ခ်ရန္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ျခံတံခါး ဝအနားေရာက္လာေတာ့ “ဘယ္သူပါလဲ၊ ဘယ္သူနဲ ေတြ ့ ခ်င္ပါသလဲ ” ဟုအသံတစ္ခု တံခါးဝမွ ထြက္ေပၚလာသည္။ “တြမ္ရဲ ့သူငယ္ခ်င္း ဆူဆန္ပါရွင္” ဟုေျပာလိုက္ျပီးခ်င္း ျခံတံခါးမွာ အလုိေလ်ာက္ ပြင့္သြားသည္။
အခန္းတစ္ခန္းထဲတြင္ အလုပ္ရႈပ္္ေနပံုေပၚေသာ တြမ္ကုိသူမေတြ့လိုက္ရသည္။ “ေဟ့တြမ္။ ငါအေရးၾကီး ေျပာစရာရွိလုိ့။ ငါ့အဖိုးက တစ္ခါေျပာဖူးတယ္ သူ ့အဖိုးလက္ထက္က ဆုိရင္ ပံုျပင္ေတြက စာအုပ္ေတြေပၚမွာ ပံုႏွိပ္ထားၾကတယ္တဲ့ ။ အခု ငါ့အဖုိး ေပးလိုက္လို့ အဲဒီပံုျပင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ရလာခဲ့ျပီ။ ” ဟုေျပာရင္း ပစၥည္းတစ္ခုကို ထုတ္ျပသည္။ သူတို ့ႏွစ္ဦး စာရြက္ ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လွန္ၾကည့္ေနၾကသည္။ အဝါေရာင္သန္းေနျပီး ကၽြတ္ ဆတ္ေနေသာ စာရြက္ေပၚမွ ရုပ္ေသေနေသာ ရုပ္ပံုမ်ားကို ထူးဆန္းစြာၾကည့္ေနၾကသည္။ မထူးဆန္းပဲေနရိုးလား။ သူတို့ ဖတ္ေနက် ပံုျပင္စာအုပ္မ်ားမွ လႈပ္ရွားေနေသာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ေတာ့ ထူးဆန္းသေပါ့။ ေရးထားသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကလညး္ ထူးဆန္းခ်င္စရာပင္။ “ေက်ာင္း”အေၾကာင္း။

“ေက်ာင္းအေၾကာင္းကုိ ဘာလို့မ်ား ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ျပီး ထည့္ေရးေနရတာလဲမသိဘူး” တြမ္က မ်က္လံုးအဝို္င္းသားႏွင့္ ေမးလုိက္ေတာ့ “လြန္ခဲ့ တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ေက်ာင္းက အခုနဲ့မွ မတူပဲဟ။ သူတု့ိမွာက ဆရာဆိုတာ ရွိတယ္။ ဆရာရွိတာ မဆန္းေပမဲ့ သူတို့ဆရာက ရိုးရုိးဆရာမဟုတ္ဘူးဟ၊ “လူ”ဆရာၾကီး တစ္ေယာက္ဟဲ့” ဟု ဆူဆန္က ဆရာမၾကီးပံုဖမ္းကာ ေျပာလိုက္သည္။ တြမ္က လဲစိတ္ဝင္တစား။ “လူတစ္ေယာက္က ဘယ္ႏွယ့္လို့ ဆရာျဖစ္ႏုိင္မွာတုန္းဟ ၾကံၾကီးစည္ရာ။ ” “ေနာက္ျပီးေတာ့ ငါကေတာ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ကုိယ့္အိမ္ကုိေခၚသင္ရမွာ ….. ေတြးေတာင္မေတြးမိဘူး” ဟုမယံုသကၤာ အသံျဖင့္ ျပန္ေျပာသည္။ အဲဒီမွ ဆူဆန္က “ မသိဘဲနဲ့ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ့ တြမ္၊ သူတို့ ဆရာေတြက အိမ္မွာ မဟုတ္ဘူးဟ။ သူတို့မွာ သီးသီးျခားျခား အေဆာက္အဦး တစ္ခုရွိတယ္။ ျပီးေတာ့ ကေလးေတြအားလံုးက အဲဒီေနရာကို လာၾကတယ္။ စာသင္ၾကတယ္ေလ” ဆူဆန္က ရွင္းျပေနသည္။

“ ဒါဆိုရင္ ကေလးေတြ အကုန္လံုးက ဘာသာရပ္တူတူေတြကုိ သင္ၾက ရတာေပါ့ ဟုတ္လားဆူဆန္။” ဟု ျပန္ေမးခြန္းထုတ္သည္။ ဆူဆန္က “ အသက္တူတူဆုိရင္ ဘာသာတူတူ သင္ၾကတာေပါ့။ သိခ်င္ရင္ ဆက္ဖတ္ပါတြမ္ရာ။ စကားမမ်ားစမ္းပါနဲ့ ” ဟုဆိုကာ ေနာက္စာမ်က္ႏွာကို လွန္လိုက္သည္။ “ ငါ့အေမေျပာဖူးတယ္ဟ။ မိန္းကေလး ေယာက်္ားေလး တစ္ဦးစီရဲ ့ သင္ယူႏုိင္မႈ အေျခအေနနဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြကို လိုက္ျပီး ဆရာဆိုတာ တီထြင္ရတာတဲ့။ ျပီးေတာ့ နင္ဆိုရင္လဲ နင့္မိဘက လိုက္ဖက္တဲ့ဆရာကို သီးသန့္ ဝယ္ ဆင္ထားတာပဲမဟုတ္လား” ဟု ရွည္လ်ား စြာ အတြန့္တက္လုိက္သည္။ “ နင္ဆက္မဖတ္ခ်င္ မဖတ္နဲ့ေတာ့ဟာ” “သူတို့တုန္းက အခုလိုမွ မတူပဲနဲ့” ဟုဆူဆန္က ျပန္ေအာ္လုိက္သည္။ အဲဒီေတာ့မွ တြမ္က “ ငါမဖတ္ခ်င္ဘူးလို့လဲ မေျပာခဲ့ပါဘူး” ဟု လ်င္ျမန္စြာျပန္ေျဖသည္။

သူမဖတ္ရမွာေတာ့စုိးသည္။ ေရွးေရွးက ေက်ာင္း အေၾကာင္းကုိေတာ့ သူေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္။ အေၾကာင္းအရာမ်ားကေတာ့ ရယ္ခ်င္စရာ။ လူကစာသင္ သတဲ့ေလ။ ျပီးေတာ့ ကေလးေတြအကုန္က တူတူ စာသင္ၾကရသတဲ့။ အင္းေလ ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းမွာပဲ။ သူတစ္ကုိယ္ထဲေတြးေနမိသည္။
သူတို့ႏွစ္ေယာက္စာအုပ္ဖတ္ေနရင္ တစ္ဝက္မက်ိဳးေသးခင္မွာပင္ တြမ္၏အေမက ေခၚသည္။ “ သားေရ ေက်ာင္းခ်ိန္ေရာက္ျပီ။ ဆူဆန္လဲ ေက်ာင္းခ်ိန္မဟုတ္လားကြယ္။ ျပန္ေတာ့ေလ သမီးေလး။”

ဆူဆန္က ဖုန္တက္ေနေသာ စာအုပ္ၾကီးကုိမျပီး အိမ္ျပန္ရန္ ျပင္သည္။ တြမ္ကေတာ့ စာသင္ရန္ အခန္းဆီသို့ ေလွ်ာက္သြားသည္။ တြမ္၏ အခန္းႏွင့္ ကပ္လွ်ပ္ ရွိေသာ အခန္း။ ျပီးေတာ့ သူ ့အေမ ဝယ္ေပးထားေသာဆရာ။ ဟုိေရွးေခတ္က လူဆရာႏွင့္ေတာ့ ကြာသည္။ သူ ့ဆရာက “ စက္ ” ဆရာ။ စေနတနၤဂေႏြမွလဲြ ျပီးက်န္ရက္မ်ားအားလံုး ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ စာသင္ရသည္။ သူ ့ေရွ ့မွလင္းလာေသာ တီဗီြဖန္သားျပင္ ေၾကာင့္ တြမ္၏အေတြးမ်ား ရပ္သြားခဲ့ရသည္။ “ ဒီေန့ သင္မွာကေတာ့ အပုိင္းဂဏန္းမ်ားေပါင္းနည္းျဖစ္ပါတယ္ ” ဟူေသာ ေန့တုိင္းၾကားေနက် ရုိးအီေနသည့္ အသံၾကီး။ “ မေန့က ေပးလုိက္တဲ့ အိမ္စာကုိ memory card အေပါက္ထဲကို ထည့္ပါ” ဟုလဲ ထုိ စက္ ဆရာက ဆက္ေျပာေနသည္။ သူ လုပ္ေနက်အတို္င္း ထုိးထည့္လိုက္ျပီး ဆက္ေတြးေနသည္က ……. ေရွးကဆိုလွ်င္ အရြယ္တူ ကေလးမ်ား တစုတစည္းတည္း။ ရီၾကေမာၾက၊ ေပ်ာ္ၾကပါးၾကႏွင့္ ။ စာသင္ေတာ့လည္း အတူတူ။ အိမ္ျပန္ေတာ့လည္းအတူတူ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အိမ္စာလဲကူ ရွင္းျပႏုိ္င္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဆရာမ်ားကလဲ လူေတြဆုိေတာ……. ဟု ေတြးေနစဥ္ စက္ဆရာက “ ၁/၄ နဲ့ ၁/၈ ပုိ္င္းေပါင္းရင္ ..” ဟု ပ်င္းစရာသခၤန္းစာၾကီးကုိ ဆက္ေဆြးေႏြးေနျပန္သည္။

“ တီဗီြၾကီး ဖြင့္ျပီးဘာလုပ္ေနတာလဲ ကြ.. ” ေယာက်္ားၾကီးတစ္ေယာက္အသံ။ ထို စက္ဆရာ၏ အသံမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ အသံကေတာ့ အေတာ္ ရင္းႏွီးေနသေယာင္။ ဒါဆို တြမ္၏ အေဖလား… အေျဖကေတာ့ “ မဟုတ္ပါ” ။
ကၽြန္ေတာ့္အေဖ။ ေရွ ့တည့္တည့္တြင္လဲ ထပ္တလဲလဲ ၾကည့္ေနက် “I, Robot ” ကားပြင့္လွ်က္ရွိေနသည္။ “ မိုးခ်ဳပ္ေနျပီ အိပ္ေတာ့ ” ဟု အေဖက ေျပာသြားသျဖင့္ ဒီဗီြဒီ စက္ကို ပိတ္ျပီး အခန္းထဲ ဝင္အိပ္ဖုိ့ျပင္သည္။
နားထဲမွာေတာ့ စက္ဆရာ၏ “ ၁/၄ နဲ့ ၁/၈ ပုိ္င္းေပါင္းရင္ ..” ဟု ပ်င္းစရာသခၤန္းစာၾကီး အသံကုိ သာၾကားေယာင္ေနသည္။

လက္စသတ္ေတာ့ ငါအိပ္မက္ မက္ေနတာပါလား………..

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

စိတ္အစာ အာဟာရေလးမ်ား

ေလာကတြင္ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အလွပဆံုးအရာမ်ားသည္ ျမင္လညး္မျမင္ႏုိင္ ကိုင္တြယ္၍လညး္မရေပ။ သင္၏ ႏွလံုး သားထဲတြင္သာအျမဲ တေစ ကိန္းဝပ္ေနတတ္သည္သာ။ (Helen Keller)
အတိတ္ကုိလည္း ေဒါသႏွင့္ ျပန္လွည့္မၾကည့္ပါႏွင့္၊ အနာဂတ္ကုိလည္း စုိးရြံ ့စိတ္ႏွင့္ ေမွ်ာ္မၾကည့္ပါႏွင့္၊ ပစၥဳပၸာန္ ကိုသာ ဂရုတစုိက္ ႏွင့္ေစာင့္ၾကည့္ပါ။ (James Thurber)
ဘဝသည္ စက္ဘီးစီးေနသူသဖြယ္။ သင္ေျခနင္းရပ္မသြားမျခင္း ဘယ္ေတာ့မွမလဲ။ (Claude Pepper)
ဘဝတြင္ အသက္ ရွည္ျခင္း (length of life)သည္ အေရးမၾကီးလွ၊ ဘဝအဓိပၸါယ္ နက္ရႈိင္းမႈ (depth of life) အတြက္သာ ေရွ ့ ရႈပါ။ (Ralph Waldo Emerson )
ဘဝ၏အနာဂတ္ဆုိသည္မွာ ၄င္းတို့ ၏ အိပ္မက္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေရးုကုိ ယံုၾကည္သူမ်ားတြင္သာရွိသည့္အရာျဖစ္သည္။ (Eleanor Roosevelt)
ဘာမွမလုပ္သူမ်ားသည္သာ ဘယ္ေတာ့မွအမွားမလုပ္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ( Mikhail Gorbachev)
သင့္ကုိေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္သူသည္ သင္ကုိယ္တုိင္သာျဖစ္သည္။ ( Anonymous)
သင္မပစ္ေသာ ပစ္ခ်က္တိုင္းသည္ ၁၀၀% လဲြေသာပစ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ (Wayne Gretzky )

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ဘေလာ့ေရးဖုိ့ စဥ္းစားၾကည္ေလေတာ့..

ငါ့ဦးေႏွာက္ကို အရည္ ညွစ္ၾကည့္လုိက္တယ္
္ကဗ်ာအပိုင္းအစေတြလဲ ဖရုိဖရဲက်လာေလရဲ့
ဖတ္ဖူးတဲ့ စာေလးေတြရယ္။
ဟုိအေၾကာင္း၊ ဒီအေၾကာင္း
ကုိယ့္အေၾကာင္းနဲ့၊ သူမ်ားအေၾကာင္းေတြ
က်လာတဲ့ အပိုင္းအစတစ္ခုခ်င္း ဆက္ၾကည့္ေတာ့
ေပၚလာတာက...“ဘာေရးရမွန္းမသိပါ” တဲ့။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ကၽြန္ုပ္ႏွင့္ ရုပ္ရွင္မ်ား

ဟုိတေန ့ကပဲ ပ်င္းတာနဲ ့ေက်ာင္းကစာၾကည့္တုိက္သြားျပီး အေခြေတြေရာ စာအုပ္ေတြပါ တန္းစီျပီးငွားခဲ့တယ္.. ေျပာရင္ယံုမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး.. အေခြက ၅ ေခြ၊ စာအုပ္က ၁၀ အုပ္လားပဲ။ လုပ္ခ်လာပံုကေတာ့ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္ပဲဗ်ိဳ ့။ အဲဒါက အေရးမၾကီးပါဘူး။ အခု ေျပာျပခ်င္တာက အဲဒီထဲက ရုပ္ရွင္ ကားေတြအေၾကာင္း.....

၀ ၀ ၀ ၀ ၀

အေခြေတြနာမည္က -

1. The Queen
2. Kung Fu Hustle
3. Flubber
4. Big Daddy
5. Spy Kids 3.D (Game Over)


ခုအထိကေတာ့ အဲဒီထဲက ၂ေခြပဲ ၾကည့္ရေသးတာပါ။ နဲနဲ ေဝမွ်ခ်င္တာနဲ ့ပဲ အဲဒီ အေၾကာငး္ေရးမလုိ့. ပထမဆံုးၾကည့္ျဖစ္တာက THE QUEEN. ေရႊကမၻာလံုး ဆုနဲ့ အကယ္ဒမီ ေအာ္စကာဆု ရတဲ့ မင္းသမီးၾကီး Helen Mirren က Queen Elizabeth အေကာငး္ဆံုးလုပ္ျပသြားခဲ့တာပါ။

အက်ဥ္းခ်ံဳး ဇာတ္ကေတာ့ ဒီလိုပါ -

When news of the death of Princess Diana, undobtedly the most famous woman in the world, breaks upon a schocked and disbelieving British public, Her Majesty Queen Elizabeth II retreats behind the walls of Balmoral Castle with her family, unable to comprehend the public response to the tragedy. Tony Blair find a way to reconnect the Queen with the British public. (Review found on the back cover)

The Queen Elizabeth II ရဲ ့ ေတာ္ဝင္ နန္းဆန္တဲ့ အျပဳအမူ အေျပာအဆုိေတြကုိ ပီျပင္ေအာင္ လုပ္သြားခဲ့တဲ့ မင္းသမီးၾကီး ဟယ္လင္ ကိုလဲ မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။ မင္းသမီး ဒိုင္ယာနာ ရဲ့ ေနာက္ဆံုးခရီးကိုလဲ အမွတ္တရ ျပန္လည္ေတြ ့ျမင္ ရမဲ့ကားေကာင္း တစ္ကားလဲျဖစ္ပါတယ္။ “လူေတြေရွ ့မွာ ဝမ္းနည္းေၾကာင္း ေၾကညာရတာထက္ သူ ့ရဲ ့ရင္ထဲမွာပဲထားရတာကို ႏွစ္သက္ပါတယ္” ဆိုတဲ့ ဘုရင္မၾကီး၊ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ဘိလပ္ျပည္သူ ျပည္သားေတြနဲ့ သတင္းမီဒီယာ ေရွ ့မွာထြက္ျပီး မိန္ ့ခြန္းေျပာသြားခဲ့တဲ့ ဘုရင္မၾကီး ကုိလဲ ျမင္ရဦးမွာပါ။ စာဖတ္သူေတြလဲ ၾကံဳ ၾကိဳက္မယ္ဆုိရင္ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္သင့္တဲ့ ကားေကာငး္တစ္ကားရယ္လုိ ့ ညႊန္းပါရေစ .....................

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ ရာခုိင္ႏႈန္းမ်ား

ဒီပို ့စ္ကေတာ့ “The 100 Simple Secrets of HAPPY PEOPLE” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ေလးေတြပါ။ စာဖတ္သူ... ဒီ စာကို မဖတ္ခင္မွာ ေတြးၾကည့္ပါ။ သင္ ယခု ေပ်ာ္ရႊင္ပါရဲ ့လား ? ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ၾကည့္လုိက္ၾကရေအာင္။

x x x x x x x x x x x x x x x

သင့္ကုိယ္ကို ယံုၾကည္ပါ ။ ။ အသက္ အရြယ္အပိုင္းအျခား အားလံုးတြင္ မိမိ၏ အရည္အေသြးကုိ မိမိ ယံုၾကည္ျခင္းသည္ ဘဝေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ၃၀% ပို ျမင့္တက္ေစပါသည္။( Myers and Diener 1995 )

တစ္စံုတစ္ခုကို သင္မေသခ်ာလွ်င္ အေကာင္းဘက္က လွည့္ေတြးပါ ။ ။ မေပ်ာ္ရႊင္ သူမ်ား ၏ အျမင္ ၈၀% သည္ မေကာင္းသည့္ ဘက္မွ ျဖစ္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္သူမ်ားသည္ ေကာငး္သည့္ဘက္မွ ၈၀% ေတြးေတာျဖစ္ၾကသည္။ ( Brebner 1995 )

သင့္ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူအမ်ားႏွင့္ ဝါသနာတူညီမႈမ်ားအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးပါ ။ ။ တူညီေသာစိတ္၀္စားမႈတစ္ခုစီသည္ သင့္ဘ၀ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ ၂% တိုးတက္ေစသည္။ ( Chand 1990)

သင့္ခံစားခ်က္မ်ားကုိ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ေဝမွ်ပါ ။ ။ လူမႈဆက္ဆံေရးတြင္ ပြင့္လင္းသူမ်ားသည္ အျခားသူမ်ားထက္ မိမိဘဝ ကုိ ၂၄% ပိုမုိ ေက်နပ္ၾကသည္။( Finch, Barrera, Okun, Snow-Turek 1997 )

ေန ့စဥ္ အသီးတစ္ခုခု စားပါ ။ ။ ေန ့စဥ္ အသီးတစ္ခု စားေသာ အေလ့အက်င့္ရွိသူသည္ တစ္ေန ့တာေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ၁၁% ျမင့္တက္ေစသည္။ ( Heatey and Thombs 1997)

ေကာင္းမြန္စြာ အိပ္စက္ အနားယူပါ ။ ။ တစ္ညတြင္ ၈နာရီထက္ နည္းေသာ အိပ္ခ်ိန္ရွိသူမ်ားသည္ ေနာက္ေန့အတြက္ မိမိကိုယ္ကို ေက်နပ္ျခင္းကို တစ္နာရီ လွ်င္ ၈% ေလွ်ာ့နည္းေစသည္။ ( Pilcher and Ott 1998 )

အိမ္နီးခ်င္းမ်ား ဆီသို ့ မၾကာခဏလည္ပတ္ပါ ။ ။ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ပိုမုိ ထိေတြ ့ဆက္ဆံျခင္းသည္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကို ၃၀% နီးပါးအထိ ျမင့္တက္ေစသည္။ ( Sugarman 1997)

သီခ်င္းနားေထာင္ပါ ။ ။ မိမိ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ သီခ်င္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ နားေထာင္သူမ်ား၏ ၉၂ % သည္

အေကာင္းျမင္တတ္ၾကသည္။ ( Hakanen 1995)

စာဖတ္ပါ ။ ။ စာဖတ္ျခင္း ( စိတ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းေပးျခင္း) ျဖင့္ ေန ့စဥ္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ၈% ပိုမို တုိးတက္ေစသည္။ ( Scope 1999)

အထက္ပါ စာအုပ္ကို အျမည္းႏွင့္ အားမရပဲ အျပည့္အစံု ဖတ္ခ်င္သူမ်ား အတြက္ ဒီေနရာမွာ အီးဘုတ္ ရယူပါ။

စာဖတ္သူမ်ားအားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

အနမ္းတစ္ပြင့္ေျခြလင့္ခဲ့ပါ ခ်စ္သူ...

ဆင္စြယ္ေရာင္ အနမ္းတစ္ပြင့္....ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု... ဆူးေတြကုိေတာင္ ငါမမႈ

ေနာက္ဆံုးေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္..

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ငိုေနတဲ့ မ်က္လံုးတစ္စံု

ငါ့ကို ထားရစ္ခဲ့ၾကျပီ။

ဖံုတင္ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ
ငါတစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္စြာေနရစ္။

႐ႈပ္ပြေနတဲ့ စားပဲြေလးေပၚက စကၠန္႔တံေတြ
ငါ့ကို သေရာ္အျပံဳးနဲ႔ ၾကည့္ရင္း ေလးတဲြ႔စြာ ခုတ္ေမာင္း။

ငါတစ္ေယာက္တည္း ေပတစ္ရာလမ္းမေပၚကုိေလွ်ာက္လွမ္း
ေသခ်ာတာက ေနရာတစ္ခုဆီသို႔။

နာက်င္မႈေတြကို ေထြးပိုက္ရင္း
ေအးစက္တဲ့ ခံုတန္းလ်ားေပၚကေန ငါ့နာမည္ ေခၚသံကုိ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။

လူေတြက ငါ့ကုိ လူထူးဆန္းၾကီးတစ္ေယာက္ သဖြယ္ အၾကည့္ေတြနဲ႔
ငါကေတာ့ ျပန္မၾကည့္ရဲခဲ့ဘူး
ဒီလုိနဲ႔ ငါ့ရဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးဆီကုိပဲ ေခါငး္ငိုက္စုိက္ျပန္ခဲ့။

ငါ့မ်က္လံုးအစံုမွာ ေသြးေရာင္လႊမ္းလုိ႔ေပါ့
ငိုခ်င္ေနတဲ့ ငါ့မ်က္လံုးေတြကုိ တားဆီးမဲ့အရာ မရွိခဲ့။
ခမး္ေျခာက္ေနတဲ့ ငါ့မ်က္လံုးေတြကို ငါမုန္းတယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါဆုေတာင္းလိုက္တယ္
“မ်က္စိနာ” ျမန္ျမန္ေပ်ာက္ပါေစ- ဟု။

မ်က္စိနာတုန္းက ေဆးခန္းကျပန္လာရင္း ရတဲ့ အေတြးကုိ ေရးထားတဲ့ စာေလးပါ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳက္တဲ့စာစုေလးေတြ

ဒီေန႔ကပဲ ကၽြန္ေတာ့္ အေဒၚေပးတဲ့ အရွင္ဆႏၷာဓိက(ေရႊပါရမီေတာရ) ေရးသားတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္စစ္ ဆုိတဲ့ စာအုပ္ထဲက ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ေလးပါ။ ၾကိဳက္လို႔တင္ထားျဖစ္လုိက္တာပါ။
“အျပစ္ေထာက္ျပသူတုိင္း ေရႊအုိးေပးသူမဟုတ္ပါဘူး။ သေဘာထားမွန္မွန္၊ အသိဥာဏ္ပါပါနဲ့ အက်ဳိးရွိေအာင္ အျပစ္ေထာက္ျပသူသာ ေရႊအုိးေပးသူပါ။
ကိုယ့္အၾကိဳက္နဲ့ မကုိက္တိုင္း မေကာင္းဘူးလုိ့ သတ္မွတ္ျပီး အျပစ္ေျပာသူကေတာ့ ေရႊအုိးေပးသူမဟုတ္၊ ရႊ ံ႔အုိးေပးသူပါ။ ” တဲ့။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...