ငယ္ငယ္တုန္းကအေတြ႕အႀကံဳေတြ

ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကရွိခဲ႕တဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳေလးေတြပါ ။ မၽွေ၀ ခ်င္လို႕ပါ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

နံနက္ မိုးေသာက္ ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ--အလင္းေရာင္ ထြက္ပါေတာ႕

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ၿဖတ္သန္းေနတဲ႕ ညတာပာာ လြန္စြာၾကာၿမင္႕ေနပါၿပီ .....။
တစ္ခါတစ္ရံ လေရာင္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ ေလးကိုလွမ္းၿမင္ခြင္႕ရေပမယ္႕ ၊ တိမ္မည္းမည္း ႀကီးေတြဖံုးလႊမ္းမႈကိုခံရၿပန္ပါတယ္ ။ ေမွာင္မည္း ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ေ၀၀ါးစြာေလ်ာက္လွမ္း ေနရခ်ိန္မွာ မိုးသည္းထန္မႈ ေတြ ေလၿပင္းက်မႈေတြကိုလည္း ခံရၿပန္ပါတယ္ ။ တခါတရံ မွာၾကယ္ေလး တစ္ပြင္႕ႏွစ္ပြင္႕ရဲ႕ ေတာက္ပမႈကို လွမ္းၿမင္ခြင္႕ရလို႕ စိတ္ၾကည္လင္မိေပမယ္႕ ၾကာရွည္မခံပါဘူး ။ အေမွာင္ထဲမွာ ညဥ္႕ငွက္ရဲ႕ စူးစူး၀ါး၀ါးေအာင္သံ ေတြပာာလဲစိတ္ေၿခာက္ၿခား စရာပါ ။ အလင္းေရာင္ ရွိတယ္လို႕ထင္ရတဲ႕ေနရာေတြဆီကို စိတ္မွန္းနဲ႕ေလ်ာက္လွမ္းရင္း ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြထဲ က်သြားသူေတြလဲ မနည္းေတာ႕ပါဘူး ။ အခ်ိန္ေတြရဲ႕တိုက္စားမႈနဲ႕ ယခု ဆိုမိုးေသာက္ခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ ။ အလင္းေရာင္ လဲထြက္သင္႕ေနပါၿပီ ။ ဒါေပမယ္႕ ေမ်ာ္လင္႕ ထားတဲ႕ အလင္းေရာင္ ပာာ အစက္အေၿပာက္ အေနနဲ႕ေတာင္ မထြက္ေသးပါဘူး ။ တိမ္မည္းမည္းေတြပာာ ဘယ္ေလာက္ပဲ စြမ္းအားႀကီးႀကီးပါ တစ္ခ်ိန္မွာ ေနမင္း အတြက္ေနရာ ဖယ္ေပးရမွာပါ ။

ေနမင္းရယ္ လ်င္ၿမန္စြာ ထြက္လာပါ - အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကို အသင္႕ရဲ႕ အလင္းနဲ႕ လမ္းညႊန္ပါေလာ႕ ။ ကြ်ႏု္ပ္ တို႕အား အားအင္ေတြၿဖည္႕ဆည္း ေပးပါေလာ႕ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

သားအဖ ႏွစ္ဦး၏ ကယ္တင္ၿခင္းကိုခံရသူ

တိုက္ဆိုင္မႈေၾကာင္႕ေပေလာ....။
သို႕တည္းမပာုတ္ ၊ ထိုသူ၏ ဘုန္းကံေၾကာင္႕ေပေလာ.....။

Scotland ႏိုင္ငံသား Fleming ပာုေခၚဆိုသူ လယ္သမားတစ္ေယာက္ပာာ သူ၏ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး အတြက္ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနစဥ္ အနီးအနား ၿခံဳပုတ္ တစ္ေနရာမွ ေအာ္ပာစ္ အကူအညီေတာင္းေနသည္႕ကေလးငယ္တစ္ဦး၏ အသံကိုၾကားလုိက္ရသည္ ။ သို႕ႏွင္႕ သူ လုပ္ေနသည္႕အလုပ္ကိုေခတၱရပ္နားကာ အသံၾကားရာေနရာဆီသို႕အေၿပးအလႊားသြားမိသည္ ။ ၿမင္ရသည္႕ၿမင္ကြင္းက သနားစရာ - ကေလးငယ္တစ္ဦး ႏြံထဲတြင္ ခါးတစ္ပိုင္းေလာက္အထိ နစ္ၿမဳပ္ကာ ေၾကာက္အားလန္႕အားၿဖင္႕ အကူအညီေတာင္းခံေနၿခင္းပင္ ။ ထိုစဥ္ခဏတြင္ သူဘာကိုမွ အာရံုမထားႏိုင္ေတာ႕ ၊ သူ႕အလုပ္ကိုလည္းေမ႕သြားသည္ ။ သူ႕အသိစိတ္တြင္ ၾကီးစိုးေနသည္က ဒီကေလးကို ကယ္တင္ရမည္ပာု ။ လယ္သမားႀကီး Fleming သည္ထိုသနားစရာေကာင္းေသာ ၊ ေၾကာက္စိတ္ၿဖင္႕တုန္ရင္ေနေသာ ကေလးငယ္ကို ခက္ခဲစြာ ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ႕သည္ ။ ထိုကေလးငယ္အား ကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ သူ႕အလုပ္တြင္ ေႏွာင္႕ေႏွးၾကန္႕ၾကာသြားခဲ႕ရေသာ္လည္း စိတ္ထဲတြင္မည္သို႕မွ်မခံစားခဲ႕ရေပ ။

သို႕ေသာ္....။ ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္မိုးေသာက္၍ လုပ္ငန္းခြင္ေစာေစာ၀င္ရန္ အိမ္အၿပင္သို႕ထြက္ရာတြင္ လြန္စြာမ်ားၿပားလွေသာ လက္ေဆာင္ပဏၰမ်ားကို ရုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ ထို႕ေနာက္ အ၀တ္အစားကိုေသသပ္စြာ၀တ္စားဆင္ရင္ထားေသာ ဂုဏ္သေရရွိ လူၾကီးတစ္ဦးသည္ သူ႕ထံေလွ်ာက္လွမ္းလာကာ " အသင္ ကြ်ႏ္ုပ္ သားေလး၏အသက္ကို ကယ္ဆယ္ခဲ႕သည္႕အတြက္ ေက်းဇူးဆပ္ရန္ လာၿခင္းၿဖစ္ပါသည္ ။ ဤလက္ေဆာင္မ်ားကိုလက္ခံေပးေစလုိပါသည္ " ပာု ယဥ္ေက်းၿပဴငွာစြာ စကားဆုိေလသည္ ။ ထိုအခါ Fleming မွ တဖန္ " အိုမပာုတ္တာ ... ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားသားကိုကယ္ဆယ္တုန္းမွာ ဘာတုန္႕ၿပန္မႈကိုမွ မေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႕ပါဘူး " ပာုၿငင္းဆိုခဲ႕ေလသည္ ။ ထိုသို႕ သူတို႕ႏွစ္ဦး အၿပန္အလွန္ ေၿပာဆုိေနသည္ကို လယ္သမား၏ သားသည္အိမ္အတြင္းမွ ေၿခာင္းေၿမာင္းၾကည္႕ရႈေနေလရာ ၊ ကေလးငယ္ ကိုေတြ႕ရွိသြားေသာ လူႀကီးသည္ Fleming အား " အသင္ ရဲ႕ သား ပာုတ္ပါသလား " ပာုေမးၿမန္းသၿဖင္႕ ၊ Fleming မွ မိမိ၏ သားၿဖစ္ေၾကာင္း မိတ္ဆက္ေပးေလသည္ ။ ထိုအခါ Fleming အား လက္ေဆာင္ပဏၰမ်ား လက္မခံ ပါက အသင္႕ရဲ႕သားအား ကြ်ႏု္ပ္ ေက်ာင္းထားေပးပါရေစ ၊ အကယ္၍ သင္႕သားသည္ သင္ကဲ႕သို႕ ရိုးသားႀကိဳးစားသူ ၿဖစ္ပါက ေနာင္တခ်ိန္တြင္ သင္႕အားဂုဏ္က်က္သေရ တိုးတက္ေစမည္႕သူတစ္ဦးၿဖစ္ေပလိမ္႕မည္ ပာု ခြင္႕ေတာင္းခံ ၿပီးလွ်င္ ထို ကေလးငယ္ ၏ ပညာေရးအားသူၿဖည္႕ဆည္းေပးေလသည္ ။

ထိုသို႕ၿဖင္႕ လယ္သမားႀကီး Fleming ၏ သားသည္ လန္ဒန္ ၿမိဳ႕ရွိ St. Mary's Hospital အမည္ရွိ ေဆးေက်ာင္းႀကီးတြင္ဘြဲ႕ရၿပီး ၊ ပင္နီဆလင္ ေဆး၀ါးကိုရွာေဖြေတြ႕ရွိသူ Sir Alexander Fleming ပာူ၍ ကမၻာေပၚတြင္ထင္ရွားသူတစ္ဦးၿဖစ္လာသည္ ။ သို႕ေသာ္ တစ္ခ်ိန္က သူ၏ဖခင္ႏြံထဲမွ ကယ္ဆယ္ခဲ႕သည္႕ကေလးငယ္သည္ ယခုတဖန္ ႏ်ဴမိုးနီယားေရာဂါ ကိုခံစားေနရသၿဖင္႕ Sir Alexander Fleming ၏ ပင္နီဆလင္ ၿဖင္႕ကုသေပးခဲ႕ရၿပန္ေလသည္ ။

ထိိုသို႕ လယ္သမားႀကီး Fleming ႏွင္႕ Sir Alexander Fleming တို႕သားအဖ ႏွစ္ဦးလံုး၏ ကယ္ဆယ္ၿခင္း ခံရသူသည္ Lord Randolph Churchill ၏ သား ၿဖစ္သူ ၊ ၿဗိတိန္ ႏိုင္ငံ၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အၿဖစ္ အမည္ထင္ရွားသူ Sir Winston Churchill ပင္ၿဖစ္ပါသည္ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ေရွာင္လင္ေက်ာင္းသားကေလး

ကြ်န္ေတာ္ ဒီေရွာင္လင္ေက်ာင္းသားကေလး ရုပ္ရွင္ကိုၿပီးခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္က ၾကည္႕ခဲ႕ရတယ္ခင္ဗ် ။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပါ ။ ကေလးေလးေတြက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ ။ ေနာက္ၿပီး သရုပ္ေဆာင္ပုံ ေတြကလည္း အသက္၀င္တယ္ ။ အဲဒီတုန္းကေတာ႕ ဘာရယ္မပာုတ္ပါဘူး ကေလးကားဆိုၿပီး ၾကည္႕လိုက္တာ ၊ ဘယ္ပာုတ္မလဲဗ်ာ ... တကယ္ကိုရယ္စရာေကာင္းတာပါ ။ ဇတ္လမ္း နာမည္က shaolin Popey 2 လို႕ေခၚတယ္ ။ shaolin Popey 1 လဲရွိတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ အဲဒီတစ္ခုကသိပ္မေကာင္းဘူး ... ရယ္ေတာ႕ရယ္ရတယ္ ၊ ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္က ဒုတိယ ပိုင္းကိုၾကည္႕ၿပီးမွ ပထမ ကိုၿပန္ၾကည္႕တာဆိုေတာ႕ ပထမ ပာာကသိပ္အသက္မ၀င္ သလို ၿဖစ္သြားတယ္ ။ ကေလး ေလးေတြကိုအရမ္းခ်စ္တတ္ၿပီး Comedy ေတြကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူမ်ားကိုၾကည္႕ဖို႕ တိုက္တြန္းပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ။ ၾကည္႕ရမယ္႕ေနရာ ပါ ေပးလုိက္မယ္ဗ်ာ ။ ၾကည္႕ေစခ်င္လြန္းလို႕ပါ ။

၀င္ရမယ္႕ ၀က္ဆိုက္ က www.crunchyroll.com ပါ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

MP3 Player တစ္ခုဖန္တီး တည္ေဆာက္ၿခင္း

လြန္စြာလြယ္ကူၿပီး Loading လည္းမၾကာတဲ႕ MP3 Player ေလးလုပ္လိုက္ၾကရေအာင္.....
ကြ်န္ေတာ္ ဒီပေလယာ ေလးကို Recommend ေပးပါတယ္။သူကရိုးရွင္းၿပီး ဒီဇိုင္းေလးကလည္းသပ္ရပ္တယ္။
Demo ပံုေလးကေတာ႕ ဒီမွာပါ ။

သူ႕ကိုလုပ္ဖို႕ အဆင္႕ေလးေတြသိပ္မရွိပါဘူး ။ လြယ္လဲလြယ္ကူပါတယ္ ။ ကဲ စၾကရေအာင္.....
ပထမ ဦးစြာေပာာဒီလင္႕ကိုသြားပါ ။ http://www.its.ex.ac.uk/latis/resources/flashplayers/mp3player.php ။ ဒီလို စာမ်က္ႏွာအသစ္ေလးကိုေတြ႕ရပါမယ္ ။


အဲဒီ႕မွာ သင္႕ရဲ႕ MP3 URL လင္႕ကို Select ၿပထားတဲ႕ေနရာမွာ အစားသြင္းရမွာပါ ။ MP3 URL မရွိသူမ်ား ပာာ File Hosting တစ္ခုခုမွာ သြားေရာက္ Upload လုပ္ထားရမွာၿဖစ္တယ္ ။ အဲဒီလို လင္႕ကိုအစားသြင္းၿပီးတာနဲ႕ မိမိစိတ္ႀကိဳက္ ေနာက္ခံအေရာင္ေတြ ကိုေၿပာင္းၿပီးၿပီဆိုရင္ Generate Code ဆိုတဲ႕ buttom ေလးကို ႏွိပ္လုိက္ပါ ။ ေအာက္မွာေတြ႕ရတဲ႕အတိုင္း Codes ေတြနဲ႕ Player ပံုစံေလးေပၚလာပါလိမ္႕မယ္ ။


အဲဒီမွာ Select လုပ္ၿပထားတဲ႕ Codes ေတြအားလံုးကို Copy ယူၿပီးမိမိရဲ႕စိတ္ႀကိဳက္ ထားခ်င္တဲ႕ေနရာမွာ Paste လုပ္ရမွာၿဖစ္တယ္ ။ တကယ္လို႕ မိမိရဲ႕ Blog ပို႕(စ္)ေတြထဲမွာထဲ႕လိုတယ္ဆိုရင္ Edit Html ဆိုတဲ႕ေနရာ ကေန၀င္ထည္႕ရမွာပါ ။ Sidebar မွာထားခ်င္ရင္ေတာ႕ Page Element အသစ္တစ္ခုေခၚၿပီး Codes ေတြကို Paste လုပ္ထည္႕ရမွာၿဖစ္တယ္ ။
ဒါေပမယ္႕ Codes ထည္႕သြင္းတဲ႕အပိုင္းပာာမၿပီးေသးပါဘူး ။ ေနာက္ဆံုးအဆင္႕တစ္ခုက်န္ပါေသးတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ေအာက္မွာ ၿပထားတဲ႕ ပံုထဲမွာ ေလးေထာင္႕ေဘာင္ခတ္ထားတဲ႕ စာေၾကာင္းေလးကို Right Click လုပ္ၿပီး Copy Shortcut ကိုႏွိပ္ပါ (အနီေရာင္နဲ႕ ၀ိုင္းၿပထားပါတယ္ ) ။


Copy Shortcut ကိုႏွိပ္ၿပီးၿပီဆိုရင္ ေအာက္မွာၿပထားတဲ႕ ပံုကို ထပ္ၾကည္႕လိုက္ပါအံုး ။ ကြ်န္ေတာ္ Highlight လုပ္ထားတဲ႕ေနရာေလး ႏွစ္ေနရာကိုေတြ႕ရပါလိမ္႕မယ္ ။ အဲဒီ႕ Highlight လုပ္ထားတဲ႕စာေတြကို Select လုပ္ၿပီး Paste လုပ္ပါ ။ ႏွစ္ေနရာ လံုးကိုလုပ္ရမွာပါ ။ အဲဒီ႕ ေနရာ ႏွစ္ခု မွာ ယခင္ mp3player.swf အစား http://www.its.ex.ac.uk/....../mp3player.swf ဆိုတာေလးၿဖစ္ေနရပါမယ္ ။ အဲဒီ႕လင္႕ေလးကိုအစားထိုးဖို႕ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္ ။ ဒါမွ Player ကေကာင္းေကာင္းအလုပ္လုပ္မွာပါ ။ အမွန္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕က ေဒါင္းလုဒ္ လုပ္ၿပီး File Hosting တစ္ခုခုမွာတင္ ၿပီးရင္ ကိုယ္တင္ထားတဲ႕ လင္႕နဲ႕ၿပန္အစားထိုးရမွာပါ ။ ဒါေပမယ္႕ ဒါပာာအရမ္းအလုပ္ရႈပ္တဲ႕အတြက္ Server ရဲ႕ လင္႕ကို အဆင္သင္႕ယူသံုးထားတာပါ ။ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ စမ္းခ်င္သူမ်ားအေနၿဖင္႕ စမ္းသပ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ အဲဒါအားလံုးၿပီးသြားရင္ေတာ႕ မိမိအရမ္းလိုခ်င္ေတာင္းတေနတဲ႕ MP3 Player ေလးပာာ ဖြင္႕နားေထာင္ဖို႕အဆင္သင္႕ၿဖစ္ေနၿပီလို႕ဆိုရမွာပါ ။


အစမ္း နားေထာင္ခ်င္သူမ်ား ပာာ ဒီေနရာကို Click ႏွိပ္ၿပီး သြားေရာက္ နားဆင္ႏိုင္ပါတယ္

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ဆုရ မ်ိဳးေကာင္း ေျပာင္း

နဘရာစကာ (Nebraska) ျပည္နယ္ရွိ လယ္သမားတစ္ဦးစိုက္ပ်ိဴးတဲ့ ေျပာင္းဖူးေတြဟာ အေကာငး္ဆံုးဆု ႏွစ္စဥ္ရေလ့ရွိတယ္။ ႏွစ္တုိင္း ျပိဳင္ပဲြ ဝင္လုိက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အျပာေရာင္ ဖဲၾကိဳးဆုက သူ ့အတြက္ မလဲြ ဆိုသလုိပါပဲ….
ယခုႏွစ္ေတာ့ သတင္းစာတုိက္ေတြကပါ သိျပီးေက်ာ္ၾကားသြားတယ္။ သတင္းေထာက္ တစ္ဦးဟာလဲ အင္တာဗ်ဴးေမးဖို ့ဖိတ္ေခၚလာတယ္။ ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ဆုရေနတယ္ဆိုတာ ေလ့လာဖုိ ့တဲ့ေလ။ ေနာက္ေတာ့ သတင္းေထာက္သိရွိသြားတာက ထုိလယ္သမားဟာ အျခားေသာ လယ္နီးနားခ်င္းမ်ားႏွင့္ သူ ့ရဲ ့ဆုရ ေျပာင္းမ်ိဳးေစ့မ်ား ကိုေဝမွ်သံုးစဲြသည္ ဆုိသည့္အခ်က္ပဲျဖစ္တယ္။
အဲဒီေတာ့ သတင္းေထာက္က ေမးလုိက္တယ္။ “ ခင္ဗ်ားနဲ့တူတူ ျပိဳင္ပဲြဝင္ေနတဲ့ သူေတြကုိ ဘာလုိ ့အေကာင္းဆံုးမ်ိဳးေစ့ေတြ မွ်ေပးရတာလဲ။ ”
“ခင္ဗ်ား မသိေသးဘူးနဲ့တူပါရဲ ့” လယ္သမားကျပန္ေျဖတယ္။ “ တကယ္လို ့ လယ္နီးခ်င္းေတြသာ မ်ိဳးေကာငး္တဲ့ ေျပာင္းကို မစုိက္ရင္ ဝတ္မႈံကူးနည္းက ကၽြန္ေတာ့္ေျပာင္းဖူးေတြရဲ့ အရည္အေသြးကို နိမ့္က် သြားေစမွာေပါ့။ ” လယ္သမားက ဆက္လက္ရွင္းျပတယ္။ “ ကၽြန္ေတာ္ မ်ိဳးေကာင္းစိုက္ခ်င္ရင္ တျခားသူေတြကုိပါ မ်ိဳးေကာငး္စုိက္ဖို့ ကူညီေပးရမွာေပါ့”
လယ္သမားဟာ ဘဝမွာ အခ်င္းခ်ငး္ ပတ္သက္ ဆက္ႏႊယ္ေနမႈကို သတိထားမိသည္။ ေဘးက လယ္ေတြရဲ ့ေျပာင္းေတြသာ မတုိးတက္ရင္ သူ ့ရဲ့ ေျပာငး္ေတြလဲ တုိးတက္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ဒီ ဥပမာေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္တု့ိရဲ ့ေန့စဥ္ဘဝ ေတြကိုလဲ အက်ိဳးျပဳႏုိင္မွာပါ။
ကိုယ္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ လုိခ်င္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ကူညီရမယ္။
ကုိယ္ စိတ္ေအးခ်မ္းေကာင္းမြန္စြာေနထုိင္ခ်င္သူမ်ားဟာ အျခားသူမ်ားကုိ လဲေကာင္းမြန္စြာေနႏုိင္ ေအာင္ ကူညီၾကရမယ္။
ကုိယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္ရင္ သူတပါး ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ကူညီၾကရမယ္။
ဒီပံုျပင္ ရဲ့သခၤန္းစာကေတာ့ “ ေျပာင္းေကာင္းေကာင္း စုိက္ခ်င္ရင္ လယ္နီးခ်င္းေတြကိုပါ ေျပာင္းေကာင္းစုိက္ႏုိင္ေအာင္ ကူညီလုိက္ပါ။ ”

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ထုိ ေသတၱာေလးက သာမန္ေသတၱာ…… သို ့ေပမဲ့။

ဒီပံုျပင္ေလးက ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကာလို့ ေဟာင္းေနပါျပီ။ ဒီလုိပါ။ အေဖက သံုးႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ေရႊေရာင္ ပါကင္စာရြက္ ကို ျဖဳန္းတီးမႈျဖင့္ ဆံုးမေနသည္။ ေငြ အက်ပ္ အတည္းျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ျဖံဳးတီးရေကာင္းလားဟု အျပစ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိညက ကေလးမေလးက ခရစ္စမတ္ သစ္ပင္ေျခရင္းတြင္ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ထုိ ေရႊေရာင္ ေသတၱာေလးကုိ ခ်ထားခဲ့သည္။
ေနာက္တေန့ မနက္။ “ ဒါေဖေဖ့အတြက္ ” ဟုဆိုကာ ေရႊေရာင္ ေသတၱာေလးကုိ သူမ အေဖ ထံေပးလာသည္။ အေဖကေတာ့ ယခင္က စိတ္ဆိုးခဲ့သည္ကုိ ျပန္လည္ ေနာင္တရေနမိသည္။ ဒါေပမဲ့ ေသတၱာေလးကုိ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ စိတ္ျပန္ဆိုးသြားသည္။ ေသတၱာထဲမွာ ဗလာနတၱိ။ သူ သမီးေလးကုိ စိုက္ၾကည့္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္။ “လက္ေဆာင္ေပးတယ္ဆိုတာ တစ္ခုခု ပါရတယ္ကြ။ ” သူူေအာ္လိုက္ေတာ့ မိန္းကေလးက ငုိသံပါပါနဲ့ ျပန္ ေျဖသည္။ “ ဒီေသတၱာက ဗလာမဟုတ္ပါဘူးေဖေဖ။ အထဲမွာ သမီး အနမ္းေတြ အမ်ားၾကီးထည့္ထားတယ္။ အားလံုး ေဖေဖ့ အတြက္ပါ။ ” ဆိုေသာ အေျဖစကားၾကားရေလသည္။
သမီးေလးရဲ ့ေဖေဖ ဒီတစ္ခါေတာ့ မွင္သက္မိသြားသည္။ ဆြ ့ံအသြားသည့္နွယ္။ ျပီးမွပဲ သမီးေလးေရွ ့ခ်က္ခ်င္း ဒူးေထာက္လို့ သူ့လက္ေတြနဲ့လည္း သုိင္းဖက္ထားသည္္။ ေေဖေဖ့ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါ ဟုလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းပန္ေနေတာ့သည္။
မ်ားမၾကာမီပဲ ကားမေတာ္တဆမႈတစ္ခုက အေဖ့ဆီကေန သမီးေလးကုိ အျပီးပုိင္ ခဲြကာေခၚသြားေတာ့သည္္။ ထုိအေဖသည္လည္း သမီးေလးေပးေသာ လက္ေဆာင္ ေရႊေရာင္ ေသတၱာေလးထဲမွ အနမ္းမ်ားကို စိတ္ညစ္တုိင္း၊ အားငယ္တုိင္း ထုတ္ၾကည့္ကာ သမီးေလး၏ေမတၱာကိုလဲ အျမဲပင္ သတိရကာေနပါေတာ့သည္။

လူတိုင္းတြင္ ခ်စ္ေမတၱာႏွင့္ အနမ္းမ်ားစြာထည့္ထားေသာ ေရႊေသတၱာ ပုိင္ဆုိင္ၾကသည္။ မိသားစုမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဆီမွ။ ထုိအရာထက္ မည္သည့္အရာကမွ် တန္ဖိုးမရွိႏုိင္ေပ။

ထုိ ေသတၱာေလးက သာမန္ေသတၱာ…… သို ့ေပမဲ့။ အနမ္းေတြနဲ့ ျပည့္လွ်မ္းေနတဲ့ ေသတၱာ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ခဲတံပံုျပင္

ခဲတံ ျပဳလုပ္တဲ့ အတတ္ျဖင့္ အသက္ေမြးသူတဦးသည္ ခဲတံေလးတစ္ေခ်ာင္းကုိ ေရာင္းတန္းဝင္ ဘူးထဲသို့ ထည့္မပိတ္မီ အျပင္ကုိ ေခတၱ ထုတ္ထားလိုက္တယ္။

“မင္းသိဖို့ လုိတဲ့အခ်က္ငါးခ်က္ရွိတယ္။ ” ထုိလူက ခဲတံကုိ ေျပာလုိက္တယ္။ “မင္းကို အျပင္ေလာကကို မထုတ္မီမွာ ဒီအခ်က္ေတြကို မင္း အျမဲသတိရမယ္ဆိုရင္ မင္းဟာ ေလာကမွာ အေကာင္းဆံုးခဲတံတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ”

“ ၁ အခ်က္။ မင္းဟာ မင္းကုိယ္မင္း လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ထဲမွာ အျမဲ ရွိေနေစရမယ္”
“၂ အခ်က္ ။ မင္းဟာ နာက်င္တဲ့ ခၽြန္စက္ဒဏ္ကို အခ်ိန္ မေရြးခံရႏိုင္တယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါဟာ မင္းေကာငး္စားဖုိ့ပဲ။”
“၃ အခ်က္ ။ မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို မင္းကိုယ္တုိင္ ျပင္ႏို္င္ရမယ္ ။”
“၄ အခ်က္ ။ မင္းရဲ ့ အေရးၾကီးဆံုး အစိတ္အပို္င္းဟာ မင္းရဲ ကိုယ္တြြင္းမွာ ပဲရွိတယ္။ ”
“၅ အခ်က္ ။ မင္း ကို ဘယ္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚမွာပဲ ေရးေရး ထင္ေအာင္ေရးရမယ္။ ဘယ္အေျခအေနေရာက္ေရာက္ မင္းဆက္လက္ ေရးသားသြားရမယ္။”

ခဲတံ ကလဲ နားလည္ျပီး မွတ္ထားပါမည္ ဟုကတိေပးသည္။

ယခု ခဲတံ ေနရာတြင္ သင့္ကုိယ္သင္ ကုိယ္စားထည့္လိုက္ပါ။ ဒီအခ်က္ေတြကို မင္း အျမဲသတိရမယ္ဆိုရင္ မင္းဟာ ေလာကမွာ အေကာင္းဆးံု လူတစ္ဦးျဖစ္လာလိမ့္မယ္။

၁။ တျခားလူေတြ ဆံုးမအၾကံေပးတာ။ မိဘေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းေတြ အၾကံေပးတာကုိ ခံယူပါ။
၂။ အခက္အခဲေတြကုိ အခ်ိန္မေရြးၾကံဳေတြ ့ႏုိင္ေပမဲ့၊ အဲဒါေတြကပဲ မင္းကုိ ပုိမုိ သန္မာတဲ့ လူတစ္ဦး ျဖစ္ေစမွာ။
၃။ မင္းအမွားေတြကို မင္းကုိယ္မင္း ျပင္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ။
၄။ မင္းရဲ ့အေရးၾကီး အစိတ္အပိုင္းဟာ မင္းရဲ ့အတြင္းစိတ္ပါပဲ။
၅။ မင္း ဘယ္အေျခအေန ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္ မင္းလုပ္ရမဲ့ တာဝန္ေတြကို ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းရြက္ပါ။

ခဲတံဥပမာကုိ အသံုးခ်ျပီး ဒီအခ်က္ ေတြကို မွတ္ထားမယ္၊ လုိက္နာမယ္၊ ဆုိရင္ေတာ့ မင္းဘဝက အျမဲ တုိးတက္ေနမွာပါ။

Parable Of The Pencil - Pencil story ဆုိတဲ့ ဝတၱဳတုိေလးကုိ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

မေမ႕ႏိုင္

ခုႏွစ္ ၊ ရက္ ၊ လ ... အတိအက်မသိေတာ႕ပါ ။
ကြ်န္ေတာ္ ငါးတန္း တုန္းကၿဖစ္သည္ ။
အတန္းပိုင္ ဆရာမ က နက္ၿဖန္ ေက်ာင္းမလာလဲရတယ္ စာမသင္ဘူးပာု အေသအခ်ာမွာထားပါလၽွက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕တစ္ခန္းလံုး ( စာႀကိဳးစား ၿပီး အလြန္ေတာ္ေသာ မမေလး ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ မွလြဲကာ ) ေက်ာင္းတက္ၾကသည္ ။ ႀကိဳတင္တိုင္ပင္ ကာေက်ာင္းတက္ၾကၿခင္းၿဖစ္သည္ ။ ဆရာမ်ား မအားလပ္ၿခင္း ၊ ဆရာမႀကီး ရံုးခန္းတြင္ မရွိၿခင္းတို႕ကို ရိပ္မိေသာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အခြင္႕ေကာင္းယူကာေက်ာင္းလာၾကသည္ ။ ေက်ာင္းလာသည္ဆိုေတာ႕လည္း ဆရာမ ခင္ဗ်ာ ... အဘယ္မွာ အၿပစ္ဆိုႏိုင္မည္နည္း ။ သူဆိုႏိုင္သည္က " လိမ္လိမ္မာမာေနၾက ဆရာမေတြမအားဘူး ၊ ကိုယ္႕စာကိုယ္လုပ္ၾက ပာု " ။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ လိမ္မာၾကပါသည္ ။ ေက်ာင္း၀န္းၿပင္ထြက္ၿပီး ေယာက်ၤားေလးေတြ ေဘာကန္ၾကကာ ၊ မိန္းကေလးမ်ား ထုတ္ဆီးတိုးၾကသည္ ။ ေပ်ာ္လိုက္သည္႕ၿဖစ္ၿခင္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ေဘာလံုး ေက်ာင္းၿပတင္းေပါက္မွန္ အားထိမွန္ သၿဖင္႕ " ခြမ္း " ဆိုေသာအသံၾကားမွ အသိ၀င္ၾကေလသည္ ။ ၿပသနာ လုပ္ၿပီဆိုေတာ႕ ကုတ္ေနရၿပီေပါ႕ ။ အားလံုး မသိမသာ အတန္းထဲ ၿပန္၀င္ၾကသည္ ။ စာဖတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သည္ ၊ အိပ္ခ်င္ပာန္ေဆာင္သည္ ၊ စကားတိုးတိုးေၿပာၾကသည္ ။ သိပ္မၾကာပါဘူး ... ေၿခာက္ၿခားစရာ ေၿခသံ ကိုၾကားရပါေတာ႕တယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေယာက်ၤားေလးေတြအားလံုး ေက်ာင္း၀န္းတစ္ခုလံုးကို မုန္႕စားဆင္းခ်ိန္ မတိုင္မီ သန္႕ရွင္းေရး အၿပီးလုပ္ရမယ္တဲ႕ ။ ရာဇသံ ေပပဲေလ ( အယူခံမရွိပါ ၊ ေခ်ပသူသည္ ႀကီးေလးေသာအၿပစ္ကိုခံရမည္ ) ။ အားလံုး တံၿမက္လွည္း ၊ အမွိက္က်ံဳး ေပါ႕ ။ မုန္႕စားဆင္းခ်ိန္ ၿပီးေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဆရာမ အေၿခအေန ကိုအလွည္႕က် ၾကည္႕ၾကသည္ ။ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာသည္အထိ တိတ္ဆိတ္ေနေသာအခါ ... ပထမ အိမ္သာသြားသလိုႏွင္႕ မေယာင္မလည္ ရံုးခန္းကို ေလ႕လာသည္ ။ တစ္ေယာက္မွႏွစ္ေယာက္ ၊ ႏွစ္ေယာက္မွသံုးေယာက္ ... ေလ႕လာလို႕ေက်နပ္ေသာအခါ အတန္းထဲတြင္ သီခ်င္းမ်ား ဆိုၾကသည္ ။ အစေတာ႕ အသံတိုးတိုးေလး ၊ သီခ်င္းေကာင္းေလးေတြ ဆိုၾကသည္ ။ ေနာက္ အသံနည္းနည္း က်ယ္လာသည္ ။ သီခ်င္းမ်ားလည္း ပ်က္ဆီးလာသည္ ။

" ေက်ာင္းေတာ္ထဲမွာ...ေဆာ႕ကာကဲကာ....အေပါင္းအေဖာ္မ်ားနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မယ္ ။ တို႕ကိုမုန္းရင္ မခ်ိသလိုၿပံဳးမယ္...ဆက္လက္ဆိုကာကခုန္မယ္ ... တုႏွယ္..တဲ႕ႏွယ္..တယ္႕တယ္တယ္.... "

အဲဒါကေတာ႕ မိန္းကေလးမ်ား စပ္ဆိုတဲ႕သီခ်င္းပါ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္းအသံေသး အသံေၾကာင္နဲ႕လိုက္ဆိုပါတယ္ ။ မ်ားေသာ အားၿဖင္႕ကြ်န္ေတာ္တို႕ အသံပါ ။ ေနာက္ေတာ႕...

" ဒီကမၻာကို ဆိုက္ကားနဲ႕ပတ္မယ္...ငါတို႕အတူတကြနင္းၾကပါစို႕....ေမွာင္မည္းေနတဲ႕မိုးသားမ်ားရဲ႕ေအာက္...အေပ်ာ္ဆံုးသီခ်င္းမ်ားကိုဆိုၿပီးေတာ႕...ဆိုက္ကားနင္းမယ္ လာသြားစုိ႕ ............. "

ဒါကဒုတိယ အေၿပာင္အပ်က္ ဆိုထားတဲ႕သီခ်င္းပါ ။ ေနာက္ေတာ႕ သီခ်င္းေတြကို တစ္ပုဒ္ၿပီး တစ္ပုဒ္ ေလၽွာက္ေၿပာင္ေလွာင္ၿပီးဆိုပါတယ္ ။ ေက်ာင္းဆင္းခါနီး ေအာက္ပါ သီခ်င္းေလးနဲ႕ ပိတ္ခဲ႕ပါတယ္ .....

" ဂစ္တာ တီးတဲ႕ေက်ာင္းသားမ်ားပာာ ... ဒို႕မ်ားေပာ႕ ..ဒုန္း ဒုန္း ၊ ၀ုန္း ၀ုန္း .. ။ ဂစ္တာ တီးတဲ႕ေက်ာင္းသားမ်ားပာာ ... ဒို႕မ်ားေပာ႕ ..ဒုန္း ဒုန္း ၊ ၀ုန္း.. ။ လာၿပီ ဒီမွာကြ Rock & Roll သံံစဥ္ေတြပာာ ဒို႕လက္ထဲမွာ .. ဒီမွာကြ Rock & Roll ဒုန္း ၊ ဒုန္း ၊ ေပားေပားေပားေပား........ေဖ်ာင္း ၊ ေဖ်ာင္း ။ "

အဲဒီ႕သီခ်င္းစာသားထဲမွာ - ဒုန္း ဒုန္း ၊ ၀ုန္း - ဆိုတဲ႕ အသံေတြပာာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ စာေရးစားပြဲကို တံၿမက္စည္းတုတ္ေတြ ၊ ၾကက္ေမႊးတုတ္ေတြနဲ႕ ရိုက္လို႕ထြက္လာတဲ႕အသံပါ ။ ေပားေပားေပား - ဆိုတာကေတာ႕
၀ိုင္းၿပီးခ်ီးေၿမာက္ၾကတဲ႕ ပရိသတ္ ရဲ႕အသံေတြၿဖစ္ၿပီးေတာ႕ -- ေနာက္ဆံုးမွာ ထြက္လာတဲ႕ = ေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း = ဆိုတာကေတာ႕ လက္ခုတ္တီးတဲ႕အသံမပာုတ္ပါဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း အဲဒါေၾကာင္႕ ထူးဆန္းအံ႕ၾသစြာနဲ႕ စပ္စု ၾကည္႕ေတာ႕ ......

အားလားလား.......အတန္းပိုင္ဆရာမ ခင္ဗ် ။
ႀကိမ္လံုးႀကီး ကိုင္ၿပီးရပ္အားေပးေနေလရဲ႕ ။ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း ဘာလုပ္လို႕ လုပ္ရမွန္းမသိ ၊ ေၾကာက္အားလန္႕အားနဲ႕ ဘုရားတေနမိတယ္ ။ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ လြန္သြားမွန္းလဲ သိၾကတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ဘာမွ မေၿပာရဲဘူး ။ အပ္က်သံေတာင္ ၾကားရေလာက္တယ္ ။ အၿပစ္ကေတာ႕ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ အလံတိုင္ေရွ႕ထြက္ ၿပီး အၿခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြေရွ႕မွာ လက္ေၿမွာက္ ေနရတာပဲၿဖစ္တယ္ ။ တေက်ာင္းလံုးကုန္မွ ကြ်န္ေတာ္တို႕ၿပန္ရတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ မရွက္ၾကပါဘူး ။ ရွက္စရာလို႕လည္း မထင္ခဲ႕ၾကဘူးေလ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေၿပာႏိုင္တာကေတာ႕ ေပ်ာ္ခဲ႕ပါတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေပ်ာ္ခဲ႕ၾကတယ္ ။ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ကိုၿပန္စဥ္းစား မိတုိင္း အဲဒီ အေၾကာင္းေလးကို သတိရေနဆဲပါပဲ ။

ဒဏ္ခတ္ခံရလို႕ အိမ္ၿပန္ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေနာက္က်လို႕ အိမ္ေပါက္၀ မွာ ႀကိမ္လံုးႀကီး ကိုင္ၿပီးေစာင္႕ေနတဲ႕ အေမနဲ႕တိုးခဲ႕ရပံုနဲ႕ ၊ အေမ ေပးခဲ႕တဲ႕ ၿပစ္ဒဏ္ကိုေတာ႕ မေဖာ္ၿပ ပါရေစေနာ္.....။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ေက်ာက္ေဆာင္ေလး ၿဖစ္ပါရေစ ။

ဆုေတာင္းလို႕သာၿပည္႕ခဲ႕မယ္ဆိုရင္....

ကြ်န္ေတာ္ ပာိုးအေ၀း ကမ္းစပ္တစ္ေနရာမွာ ေက်ာက္ေဆာင္ေလးသာၿဖစ္ပါရေစ ။
လူေတြနဲ႕ အလွမ္းေ၀းေ၀း တစ္ေနရာ က ကမ္းစပ္ေလးတစ္ခုနားမွာ ေက်ာက္ေတာင္ေလးတစ္ခုၿဖစ္ပါရေစ ။ ေနပူပူ ၊ မိုးရြာရြာ ၊ မုန္တိုင္းေတြ ဘယ္လိုက်က် ၾကံ႕ၾကံ႕ခံ ႏိုင္တဲ႕ေက်ာက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုေပါ႕ ။ ပူေလာင္မႈ အားလံုးနဲ႕ ေ၀းေ၀းမွာ တည္ရွိၿပီး တစ္ေနရာတည္းမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေလးရပ္တည္ေနပါ႕မယ္ ။

တစ္ခါတစ္ရံ ေရာက္လာတတ္တဲ႕ ဒီေရလိႈင္းေလးေတြကို ႀကိဳဆိုမယ္ ။ သူတို႕ေတြ ပင္လယ္ထဲၿပန္ထြက္ သြားတဲ႕ အခါမွာ ႏႈတ္ဆက္မယ္ ။ ပ်င္းေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ ပင္လယ္ၿပင္ႀကီး နဲ႕ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းတို႕ ထိစပ္တဲ႕ ေနရာကိုလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည္႕မယ္ ။ ေလညွင္း ေလးေတြသယ္ေဆာင္လာတဲ႕ သီတင္းစကားေတြကိုနားေထာင္မယ္ ။ ေန႕အခါ ေနမင္းႀကီး ဘယ္ေလာက္ပဲပူၿပင္းေနပါေစ ၊ ညအခါ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေအးခ်မ္းေနပါေစ အံႀကိတ္ၿပီး ေတာင္႕ခံမယ္ ။ အခ်ိန္ေတြၾကာလာလို႕ ေရလႈိင္းေလးေတြပာာ ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခ်ိဳ႕ကို တိုက္စားမယ္ ဆိုရင္လဲ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႕ေပးပါ႕မယ္ ။ ႀကီးမားလွတဲ႕ ပင္လယ္ၿပင္ႀကီးကို ၿဖတ္သန္း ပ်ံသန္းလာတဲ႕ ငွက္ကေလးေတြကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ ေက်ာကုန္းေပၚမွာ နားခိုခြင္႕ၿပဳမယ္ ။ ပ်ံထြက္သြားတဲ႕ ငွက္ကေလးေတြပာာ ကြ်န္ေတာ္႕ကို ေမ႕သြားေတာင္မွ ကြ်န္ေတာ္ပာာ တိုးတိုးေလး ႏႈတ္ဆက္ေနမွာပါ ။ ပုွဇြန္ေလးေတြ ၊ ဂဏန္းေလးေတြ လဲကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ ေၿခရင္းမွာလာေရာက္ ေဆာ႕ကစားႏိုင္ပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ သဘာ၀ ေလာကႀကီးရဲ႕ ၿဖစ္ေနပ်က္ေနမႈ ေတြကို ဒီအတိုင္း မလႈပ္မရွက္ ရပ္ၾကည္႕ေနရရင္ပဲေက်နပ္ပါၿပီ ။ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တစ္ခုရဲ႕ ကုန္ဆံုးမႈေၾကာင္႕ ေရလိႈင္းေလးေတြပာာ ကြ်န္ေတာ္႕တစ္ကိုယ္လံုးကို အၿပီးအပိုင္ တိုက္စားခဲ႕မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ ခြင္႕ၿပဳဦးမွာပါ ။ တိုက္စားသြားတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပာာ အၿခားတိတ္ဆိတ္တဲ႕ေနရာေလးမွာ အနည္ထိုင္ခြင္႕ ရမယ္ဆိုရင္ၿဖင္႕ ကြ်န္ေတာ္ ရဲ႕စိတ္အလ်င္ပာာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရပါၿပီ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ေကာ္စီကာကြ်န္းသား ကေလး

ေကာ္စီကာ ကြ်န္းမွာ သူေမြးဖြားခဲ႕ပါတယ္ ။ ေမြးခ်င္းေတြ ထဲမွာ ဒုတိယေၿမာက္ သားလဲၿဖစ္တယ္ ။ သူ႕အထက္မွာ အစ္ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ရွိၿပီး ေအာက္မွာ ညီ ၊ ညီမ ေပါင္း ေၿခာက္ေယာက္ရွိတယ္ ။ ဖခင္ ပာာအစိုးရ အရာရွိတစ္ေယာက္ၿဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ သူ႕ကိုမေမြးခင္ လပိုင္းအလို မွာပဲ သူ႕ဖခင္ပာာ ကြ်န္းေပၚ နယ္ခ်ဲ႕က်ဴးေက်ာ္လာသူတို႕ကိုတိုက္ခိုက္ရင္းနဲ႕ က်ဆံုးသြား ခဲ႕ပါတယ္ ။ ကာကြယ္ေရးတပ္ ေတြပာာလဲ က်ဴးေက်ာ္သူတို႕ လက္ေအာက္မွာလက္ႏွက္ခ် သြားခဲ႕ပါတယ္ ။ က်ဴးေက်ာ္သူေတြကေတာ႕ အၿခားမပာုတ္ပါဘူး ၊ လူ၀ီ တစ္ဆယ္႕ေၿခာက္ရဲ႕ ၿပင္သစ္တပ္မေတာ္ႀကီးပါ ။ ဒီလိုနဲ႕ သူေနထိုင္တဲ႕ ေကာ္စီကာ ကြ်န္းပာာ ၿပင္သစ္ပိုင္ၿဖစ္ခဲ႕ရတယ္ ။

သူ႕မိခင္ ပာာလြန္စြာေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေတာ္တဲ႕ အရာရွိကေတာ္တစ္ေယာက္ေပါ႕ အထက္ပိုင္း လူႀကီးမ်ားစြာနဲ႕ လည္းသိကြ်မ္းသူတစ္ေယာက္ေပါ႕ ။ သူပာာ ငယ္စဥ္ကတည္းက တစ္ေယာက္တည္းေနရတာကို ႏွစ္သက္သူပါ ။ ေမာင္ႏွမ ေတြအမ်ားႀကီး ရွိေပမယ္႕ ေရာေရာေႏွာေႏွာ ေဆာ႕ကစားၿခင္းမရွိဘူး ။ သူ႕ရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာအေဖာ္ကေတာ႕ ကစားစရာ အေၿမွာက္ေလးတစ္ခုပဲၿဖစ္တယ္ ။ သူပာာ အဲဒီ႕အေၿမွာက္ကေလး ကိုယူၿပီး ကြ်န္းရဲ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြရွိတဲ႕ေနရာမွာ တစ္ကိုယ္တည္း စစ္တိုက္တိုင္း ကစားေနလဲ႕ရွိသူပါ ။ သဲေတြနဲ႕ စစ္သားရုပ္ေလးေတြလုပ္ ၊ ခံတပ္ေတြေဆာက္ၿပီး တစ္ကိုယ္တည္း စစ္ခ်ီတက္ေနတတ္တယ္ ။

ဒီလိုနဲ႕ တစ္ရက္မွာ သူ႕မိခင္ရဲ႕ အသိအရာရွိႀကီးတစ္ေယာက္ပာာ အိမ္အလည္လာရင္းနဲ႕ ဖခင္မရွိေတာ႕တဲ႕ သူတို႕ေမာင္ႏွမေတြထဲက တစ္ဦးကို ၿပင္သစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဘုရင္႕ေက်ာင္းမွာ စာသင္ေပးဖို႕ ကမ္းလွမ္းတယ္ ။ ဒါနဲ႕ ဘယ္သူ႕ကိုေခၚရမလဲလို႕ေရြးဖို႕ အားလံုးကိုေခၚေတာ႕ အားလံုးေပါင္း ခုႏွစ္ေယာက္ ပဲရွိလို႕စစ္ၾကည္႕ေတာ႕ သူကအိမ္မွာမရွိဘူးၿဖစ္ေနတယ္ ။ ဒါနဲ႕သူ႕ကိုေခၚဖို႕ အတြက္ကို ဘယ္ေမာင္ႏွမ ေတြမွမေခၚရဲ ၾကဘူး ။ အရာရွိႀကီးက စိတ္၀င္စားသြားတယ္ ။ ငါ ကိုယ္တိုင္ သြားေခၚမယ္ဆိုၿပီး သူေဆာ႕ေနတဲ႕ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြရွိတဲ႕ ေနရာ ကိုလိုက္သြားတယ္ ။ ေနာက္ေတာ႕ခက္ေ၀းေ၀း ကေနအကဲခတ္ၾကည္႕ၿပီး သူ႕ ကိုႀကိဳက္သြားတယ္ ။ ၿပင္သစ္ၿပည္ႀကီးရဲ႕ ဘုရင္႕ေက်ာင္းမွာသူ႕ကိုပညာသင္ေပးဖို႕ သူ႕ကိုေခၚသြားတယ္ ။ ဘုရင္႕ေက်ာင္းမွာ သူပာာ ၿပင္သစ္ဘာသာ ၊ သခ်ၤာဘာသာ ၊ ကဗ်ာစပ္မႈ ၊ ကိုယ္ခံပညာ နဲ႕ စစ္ပညာဘာသာ ရပ္ေတြကို ေလ႕လာသင္ၾကားရတယ္ ။ သူကညဏ္ေကာင္းသူ ဆိုေတာ႕ ဘာသာရပ္ေတြကို အခက္အခဲ သိပ္မရွိစြာသင္ၾကားႏိုင္တယ္ ။ သခ်ၤာဘာသာ မွာတစ္ဖက္ကမ္းခက္ ကြ်မ္းက်င္တဲ႕ေက်ာင္းသားအၿဖစ္ ေက်ာင္းမွာထင္ရွားတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ ၿပင္သစ္ဘာသာ ကိုသူလံုး၀ သင္ၾကားလို႕မရခဲ႕ဘူး ။ သူ႕ရဲ႕ စိတ္တြင္းမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ႕ ေဒါသ က သူ႕ကို ၿပင္သစ္ဘာသာ ေလ႕လာမႈကိုေႏွာင္႕ယွက္ေနတာၿဖစ္တယ္ ။ သူေနထိုင္တဲ႕ ကြ်န္းကို ၿပင္သစ္ေတြက တိုက္ခိုက္သိမ္းယူလုိက္လို႕ ၊ ၿပင္သစ္ေတြရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္မႈေၾကာင္႕ သူ႕ဖခင္ ေသဆံုးသြားရတာေတြအတြက္ သူပာာ ၿပင္သစ္ေတြကို နာက်ည္းေနသူၿဖစ္တယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ၿပင္သစ္စာသင္ၾကားတဲ႕ အခ်ိန္ပာာ သူ႕အတြက္ ငရဲ ခန္းလိုပဲ ။ ၿပင္သစ္ဘာသာ မွလြဲၿပီး က်န္တဲ႕ ဘာသာေတြမွာ ဘက္စံုေတာ္ေနတဲ႕သူ႕ကို ဆရာ ေတြက စာေပဘာသာမွာ အလြန္႕အလြန္ နာမည္ႀကီးတဲ႕ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္အၿဖစ္ေနာင္အခါမွာ ထင္ရွားလိမ္႕မယ္လို႕ ႀကိဳတင္အေပာာထုတ္ထားၾကတယ္ ။

ဘုရင္႕ေက်ာင္းေတာ္ထဲမွာ တက္ေနၾကတဲ႕ေက်ာင္းသားေတြပာာ ကုန္သည္သား၊သမီးမ်ား ၊ ဘုရင္ခံ ၊ မႈးမတ္ ၊ အၾကံေပးအရာရွိ စေသာ လူကုံထံ ၊ လူခ်မ္းသာ တို႕၏ သား၊သမီး မ်ားသာ ၿဖစ္ရာ ပိုက္ဆံကိုေရလိုသံုး ၊ အေပ်ာ္အပါး ကိုသာအဓိကလိုက္စားေနၾကသူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္ ။ သို႕ေသာ္ သူ႕မွာ မူေက်ာင္းထားေပးေသာ အရာရွိႀကီးသည္ တစ္ေခၚက္မွ လာေရာက္ မၾကည္႕ရႈၿခင္း ၊ ခ်စ္ခင္ရေသာ မိခင္ ကလည္းအနီးမွာမရွိၿခင္း ႏွင္႕ ပိုက္ဆံ ဆိုသည္မွာလည္းေက်ာင္းသန္႕ရွင္းေရးအလုပ္မွ သာရရွိသၿဖင္႕ မ်ားမ်ားမရွိေပ ။ ထို႕ၿပင္ သူ၏ ကိုယ္ပာန္ ေနအထားမွာလည္း အၿခားေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားထက္ သိသိသာသာ ပုေနၿခင္း သို႕ေၾကာင္႕ အမ်ားအၿမင္ တြင္ ေၿပာင္ေလွာင္စရာ ၿဖစ္ေနေလသည္ ။ စာေတာ္ေသာ သူ႕ကိုဆရာမ်ားက အေရးေပးသၿဖင္႕ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု မွာသူ႕ကိုလြန္စြာ ႏွိမ္ေလ သည္ ။ ထိုသို႕ေသာ အၿခင္းအရာ မ်ားေၾကာင္႕ သူသည္ ၿပင္သစ္မ်ားကိုလြန္စြာမွ မုန္းတီးလာသည္ ။ သူ၏ စိတ္အစဥ္တြင္ " ငါေနာင္တစ္ခ်ိန္ မွာ ဒီၿပင္သစ္ႏိုင္ငံကို ထံုးလိုေခ် ၊ ေရလိုေႏွာက္ ပစ္မယ္ " ပာု ႀကံဳး၀ါး ထားေလ သည္ ။

တစ္ရက္ ... ထိုေန႕သည္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စစ္ပညာဘာသာရပ္ ကိုစစ္ေဆးေသာေန႕ ၿဖစ္သည္ ။ အားလံုးေသာေက်ာင္းသားမ်ားကို တူညီေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုေမး သည္ ။ အေကာင္းဆံုး ေၿဖဆိုႏိုင္သည္႕ေက်ာင္းသား သည္ အဆင္႕ၿမင္႕စစ္ပညာသင္ၾကားေရး ေက်ာင္းသို႕ပို႕ကာ ဆက္လက္ ဆည္းပူး ႏိုင္မည္ၿဖစ္သည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႕အသက္မွာ ၁၇ ႏွစ္ေက်ာ္ကာမၽွပင္ၿဖစ္သည္ ။ ေက်ာင္းသားမ်ားထဲတြင္ အသက္အငယ္ဆံုး ေက်ာင္းသား မၽွပင္ၿဖစ္သည္ ။ ထိုေန႕ သူတို႕ကိုေမးေသာေမးခြန္းမွာ " အေမာင္ေက်ာင္းသားတို႕ ... သင္တို႕သည္ စစ္တပ္ႀကီးတစ္တပ္တြင္ ဦးစီးေနေသာ ဗိုလ္တစ္ဦး ဆိုပါစို႕ ။ သင္႕ စစ္တပ္သည္ အဖက္ဖက္မွ ႀကီးမားေသာ ရန္သူတပ္မႀကီး၏ ၀န္းရံ ပိတ္ဆို႕မႈကိုခံေနရပါၿပီ ။ သင္မည္သို႕ ႀကံစည္မည္နည္း ? " ၿဖစ္သည္ ။ ေက်ာင္းသားအားလံုး၏ အေၿဖမွာ လက္ႏွက္ခ်ကာ အညံ႕ခံမည္ပာု ေပးခဲ႕ေသာ္လည္း ... သူကမူ ဆရာအားေမးခြန္းတစ္ခုၿပန္ထုတ္လိုက္သည္ ။ " ရန္သူစစ္တပ္ တြင္ စားနပ္ရိပ္ခါ ႏွင္႕ စစ္လက္ႏွက္မည္မၽွရွိသည္ကိုသိလိုပါသည္ ..တဲ႕ " ။ ရုတ္တရက္ မေမၽွာ္လင္႕ေသာ ေမးခြန္းေၾကာင္႕ အံ႕အားသင္႕သြားသည္ ။ " စစ္လက္ႏွက္ ၊ စာနပ္ရိပ္ခါ အၿပည္႕အစံု ရွိသည္ " ပာု ဆိုေသာအခါ ...သူ ၏ အေၿဖမွာ ---> " ေကာင္းၿပီး ၊ ကြ်ႏု္ပ္ ၏ တပ္မေတာ္ကို ေသခ်ာစြာစုစည္းၿပီးလၽွင္ ညခ်မ္းရုတ္တရက္ အခ်ိန္တြင္ ရန္သူ၏ အားအနည္းဆံုးအပိုင္းမွ ေဖာက္ထြက္ လြတ္ေၿမာက္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ပါမည္ " ပာုၿဖစ္သည္ ။ ထိုအေၿဖေၾကာင္႕ သူသည္ အသက္ အငယ္ဆံုးေက်ာင္းသားအၿဖစ္ အဆင္႕ၿမင္႕ စစ္ပညာသင္ၾကားေရးေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ၾကားခြင္႕ရရွိခဲ႕ေလသည္ ။ ထို႕ၿပင္ သူဆိုေနၾက စကားတစ္ခြန္းရွိေလသည္ " မၿဖစ္ႏိုင္ဘူး ဆိုေသာစကားလံုးသည္ သူရူးေတြ၏ စကားလံုးသာၿဖစ္သည္ " ဆိုေသာစကားၿဖစ္သည္ ။

ထိုသို႕ၿဖင္႕သူသည္ အဆင္႕ၿမင္႕စစ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးတြင္ ပညာဆည္းပူး ေနရင္းတစ္ရက္တြင္ ေက်ာင္းစရိပ္ ဆက္လက္မေပးႏိုင္မႈ ၊ ၿပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးစတင္ေနမႈ တို႕ေၾကာင္႕ေက်ာင္းမွထြက္လိုုက္ရေလသည္ ။ သို႕ေသာ္ တစ္ခ်ိန္က သူေၿပာခဲ႕သည္႕အတိုင္း သူသည္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ " ၿပင္သစ္ႏိုင္ငံအား ထံုးလိုေခ် ၊ ေရလိုေႏွာက္ " နိုင္ခဲ႕သူတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာေလသည္ ။ ထိုသူကား အၿခားမပာုတ္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ၿပင္သစ္ႏိုင္ငံသာမက ဥေရာပ တစ္တိုက္လံုးကို ကိုင္လႈပ္ခဲ႕သူ " နပိုလီယံ ဘိုနာပတ္ " ပင္ၿဖစ္ေလသည္ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

အေတြးလြန္ ဝတၱဳ

အခ်ိန္သည္ကား ခရစ္ႏွစ္ ၂၁၅၅ မတ္လ ၁၇ ရက္။

လမ္းမၾကီး တစ္ေလ်ာက္လံုး တိတ္ဆိတ္ ျင္ိမ္သက္လို့ ေနသည္။ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္းမွာပင္ မိန္းကေလးတစ္ဦး ဝုန္းခနဲ ေရာက္ခ်လာသည္။ သူမစီးလာေသာယဥ္ပ်ံမွာလဲ ရုတ္ခ်ည္း ပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။


သူမကား မူလတန္းေက်ာင္းသူအရြယ္ မိန္းကေလးတဦး။ နာမည္က ဆူဆန္။
သူမ၏သူငယ္ခ်င္းထံသို ့အေရးၾကီး ေတြ ့ရွိခ်က္တစ္ခုကုိ ေဖာက္သည္ခ်ရန္ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ ျခံတံခါး ဝအနားေရာက္လာေတာ့ “ဘယ္သူပါလဲ၊ ဘယ္သူနဲ ေတြ ့ ခ်င္ပါသလဲ ” ဟုအသံတစ္ခု တံခါးဝမွ ထြက္ေပၚလာသည္။ “တြမ္ရဲ ့သူငယ္ခ်င္း ဆူဆန္ပါရွင္” ဟုေျပာလိုက္ျပီးခ်င္း ျခံတံခါးမွာ အလုိေလ်ာက္ ပြင့္သြားသည္။
အခန္းတစ္ခန္းထဲတြင္ အလုပ္ရႈပ္္ေနပံုေပၚေသာ တြမ္ကုိသူမေတြ့လိုက္ရသည္။ “ေဟ့တြမ္။ ငါအေရးၾကီး ေျပာစရာရွိလုိ့။ ငါ့အဖိုးက တစ္ခါေျပာဖူးတယ္ သူ ့အဖိုးလက္ထက္က ဆုိရင္ ပံုျပင္ေတြက စာအုပ္ေတြေပၚမွာ ပံုႏွိပ္ထားၾကတယ္တဲ့ ။ အခု ငါ့အဖုိး ေပးလိုက္လို့ အဲဒီပံုျပင္ စာအုပ္တစ္အုပ္ ရလာခဲ့ျပီ။ ” ဟုေျပာရင္း ပစၥည္းတစ္ခုကို ထုတ္ျပသည္။ သူတို ့ႏွစ္ဦး စာရြက္ ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လွန္ၾကည့္ေနၾကသည္။ အဝါေရာင္သန္းေနျပီး ကၽြတ္ ဆတ္ေနေသာ စာရြက္ေပၚမွ ရုပ္ေသေနေသာ ရုပ္ပံုမ်ားကို ထူးဆန္းစြာၾကည့္ေနၾကသည္။ မထူးဆန္းပဲေနရိုးလား။ သူတို့ ဖတ္ေနက် ပံုျပင္စာအုပ္မ်ားမွ လႈပ္ရွားေနေသာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ေတာ့ ထူးဆန္းသေပါ့။ ေရးထားသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကလညး္ ထူးဆန္းခ်င္စရာပင္။ “ေက်ာင္း”အေၾကာင္း။

“ေက်ာင္းအေၾကာင္းကုိ ဘာလို့မ်ား ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ျပီး ထည့္ေရးေနရတာလဲမသိဘူး” တြမ္က မ်က္လံုးအဝို္င္းသားႏွင့္ ေမးလုိက္ေတာ့ “လြန္ခဲ့ တဲ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ေက်ာင္းက အခုနဲ့မွ မတူပဲဟ။ သူတု့ိမွာက ဆရာဆိုတာ ရွိတယ္။ ဆရာရွိတာ မဆန္းေပမဲ့ သူတို့ဆရာက ရိုးရုိးဆရာမဟုတ္ဘူးဟ၊ “လူ”ဆရာၾကီး တစ္ေယာက္ဟဲ့” ဟု ဆူဆန္က ဆရာမၾကီးပံုဖမ္းကာ ေျပာလိုက္သည္။ တြမ္က လဲစိတ္ဝင္တစား။ “လူတစ္ေယာက္က ဘယ္ႏွယ့္လို့ ဆရာျဖစ္ႏုိင္မွာတုန္းဟ ၾကံၾကီးစည္ရာ။ ” “ေနာက္ျပီးေတာ့ ငါကေတာ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ကုိယ့္အိမ္ကုိေခၚသင္ရမွာ ….. ေတြးေတာင္မေတြးမိဘူး” ဟုမယံုသကၤာ အသံျဖင့္ ျပန္ေျပာသည္။ အဲဒီမွ ဆူဆန္က “ မသိဘဲနဲ့ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ့ တြမ္၊ သူတို့ ဆရာေတြက အိမ္မွာ မဟုတ္ဘူးဟ။ သူတို့မွာ သီးသီးျခားျခား အေဆာက္အဦး တစ္ခုရွိတယ္။ ျပီးေတာ့ ကေလးေတြအားလံုးက အဲဒီေနရာကို လာၾကတယ္။ စာသင္ၾကတယ္ေလ” ဆူဆန္က ရွင္းျပေနသည္။

“ ဒါဆိုရင္ ကေလးေတြ အကုန္လံုးက ဘာသာရပ္တူတူေတြကုိ သင္ၾက ရတာေပါ့ ဟုတ္လားဆူဆန္။” ဟု ျပန္ေမးခြန္းထုတ္သည္။ ဆူဆန္က “ အသက္တူတူဆုိရင္ ဘာသာတူတူ သင္ၾကတာေပါ့။ သိခ်င္ရင္ ဆက္ဖတ္ပါတြမ္ရာ။ စကားမမ်ားစမ္းပါနဲ့ ” ဟုဆိုကာ ေနာက္စာမ်က္ႏွာကို လွန္လိုက္သည္။ “ ငါ့အေမေျပာဖူးတယ္ဟ။ မိန္းကေလး ေယာက်္ားေလး တစ္ဦးစီရဲ ့ သင္ယူႏုိင္မႈ အေျခအေနနဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြကို လိုက္ျပီး ဆရာဆိုတာ တီထြင္ရတာတဲ့။ ျပီးေတာ့ နင္ဆိုရင္လဲ နင့္မိဘက လိုက္ဖက္တဲ့ဆရာကို သီးသန့္ ဝယ္ ဆင္ထားတာပဲမဟုတ္လား” ဟု ရွည္လ်ား စြာ အတြန့္တက္လုိက္သည္။ “ နင္ဆက္မဖတ္ခ်င္ မဖတ္နဲ့ေတာ့ဟာ” “သူတို့တုန္းက အခုလိုမွ မတူပဲနဲ့” ဟုဆူဆန္က ျပန္ေအာ္လုိက္သည္။ အဲဒီေတာ့မွ တြမ္က “ ငါမဖတ္ခ်င္ဘူးလို့လဲ မေျပာခဲ့ပါဘူး” ဟု လ်င္ျမန္စြာျပန္ေျဖသည္။

သူမဖတ္ရမွာေတာ့စုိးသည္။ ေရွးေရွးက ေက်ာင္း အေၾကာင္းကုိေတာ့ သူေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားသည္။ အေၾကာင္းအရာမ်ားကေတာ့ ရယ္ခ်င္စရာ။ လူကစာသင္ သတဲ့ေလ။ ျပီးေတာ့ ကေလးေတြအကုန္က တူတူ စာသင္ၾကရသတဲ့။ အင္းေလ ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းမွာပဲ။ သူတစ္ကုိယ္ထဲေတြးေနမိသည္။
သူတို့ႏွစ္ေယာက္စာအုပ္ဖတ္ေနရင္ တစ္ဝက္မက်ိဳးေသးခင္မွာပင္ တြမ္၏အေမက ေခၚသည္။ “ သားေရ ေက်ာင္းခ်ိန္ေရာက္ျပီ။ ဆူဆန္လဲ ေက်ာင္းခ်ိန္မဟုတ္လားကြယ္။ ျပန္ေတာ့ေလ သမီးေလး။”

ဆူဆန္က ဖုန္တက္ေနေသာ စာအုပ္ၾကီးကုိမျပီး အိမ္ျပန္ရန္ ျပင္သည္။ တြမ္ကေတာ့ စာသင္ရန္ အခန္းဆီသို့ ေလွ်ာက္သြားသည္။ တြမ္၏ အခန္းႏွင့္ ကပ္လွ်ပ္ ရွိေသာ အခန္း။ ျပီးေတာ့ သူ ့အေမ ဝယ္ေပးထားေသာဆရာ။ ဟုိေရွးေခတ္က လူဆရာႏွင့္ေတာ့ ကြာသည္။ သူ ့ဆရာက “ စက္ ” ဆရာ။ စေနတနၤဂေႏြမွလဲြ ျပီးက်န္ရက္မ်ားအားလံုး ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ စာသင္ရသည္။ သူ ့ေရွ ့မွလင္းလာေသာ တီဗီြဖန္သားျပင္ ေၾကာင့္ တြမ္၏အေတြးမ်ား ရပ္သြားခဲ့ရသည္။ “ ဒီေန့ သင္မွာကေတာ့ အပုိင္းဂဏန္းမ်ားေပါင္းနည္းျဖစ္ပါတယ္ ” ဟူေသာ ေန့တုိင္းၾကားေနက် ရုိးအီေနသည့္ အသံၾကီး။ “ မေန့က ေပးလုိက္တဲ့ အိမ္စာကုိ memory card အေပါက္ထဲကို ထည့္ပါ” ဟုလဲ ထုိ စက္ ဆရာက ဆက္ေျပာေနသည္။ သူ လုပ္ေနက်အတို္င္း ထုိးထည့္လိုက္ျပီး ဆက္ေတြးေနသည္က ……. ေရွးကဆိုလွ်င္ အရြယ္တူ ကေလးမ်ား တစုတစည္းတည္း။ ရီၾကေမာၾက၊ ေပ်ာ္ၾကပါးၾကႏွင့္ ။ စာသင္ေတာ့လည္း အတူတူ။ အိမ္ျပန္ေတာ့လည္းအတူတူ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ အိမ္စာလဲကူ ရွင္းျပႏုိ္င္သည္မဟုတ္ေလာ။ ဆရာမ်ားကလဲ လူေတြဆုိေတာ……. ဟု ေတြးေနစဥ္ စက္ဆရာက “ ၁/၄ နဲ့ ၁/၈ ပုိ္င္းေပါင္းရင္ ..” ဟု ပ်င္းစရာသခၤန္းစာၾကီးကုိ ဆက္ေဆြးေႏြးေနျပန္သည္။

“ တီဗီြၾကီး ဖြင့္ျပီးဘာလုပ္ေနတာလဲ ကြ.. ” ေယာက်္ားၾကီးတစ္ေယာက္အသံ။ ထို စက္ဆရာ၏ အသံမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ အသံကေတာ့ အေတာ္ ရင္းႏွီးေနသေယာင္။ ဒါဆို တြမ္၏ အေဖလား… အေျဖကေတာ့ “ မဟုတ္ပါ” ။
ကၽြန္ေတာ့္အေဖ။ ေရွ ့တည့္တည့္တြင္လဲ ထပ္တလဲလဲ ၾကည့္ေနက် “I, Robot ” ကားပြင့္လွ်က္ရွိေနသည္။ “ မိုးခ်ဳပ္ေနျပီ အိပ္ေတာ့ ” ဟု အေဖက ေျပာသြားသျဖင့္ ဒီဗီြဒီ စက္ကို ပိတ္ျပီး အခန္းထဲ ဝင္အိပ္ဖုိ့ျပင္သည္။
နားထဲမွာေတာ့ စက္ဆရာ၏ “ ၁/၄ နဲ့ ၁/၈ ပုိ္င္းေပါင္းရင္ ..” ဟု ပ်င္းစရာသခၤန္းစာၾကီး အသံကုိ သာၾကားေယာင္ေနသည္။

လက္စသတ္ေတာ့ ငါအိပ္မက္ မက္ေနတာပါလား………..

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

စိတ္အစာ အာဟာရေလးမ်ား

ေလာကတြင္ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အလွပဆံုးအရာမ်ားသည္ ျမင္လညး္မျမင္ႏုိင္ ကိုင္တြယ္၍လညး္မရေပ။ သင္၏ ႏွလံုး သားထဲတြင္သာအျမဲ တေစ ကိန္းဝပ္ေနတတ္သည္သာ။ (Helen Keller)
အတိတ္ကုိလည္း ေဒါသႏွင့္ ျပန္လွည့္မၾကည့္ပါႏွင့္၊ အနာဂတ္ကုိလည္း စုိးရြံ ့စိတ္ႏွင့္ ေမွ်ာ္မၾကည့္ပါႏွင့္၊ ပစၥဳပၸာန္ ကိုသာ ဂရုတစုိက္ ႏွင့္ေစာင့္ၾကည့္ပါ။ (James Thurber)
ဘဝသည္ စက္ဘီးစီးေနသူသဖြယ္။ သင္ေျခနင္းရပ္မသြားမျခင္း ဘယ္ေတာ့မွမလဲ။ (Claude Pepper)
ဘဝတြင္ အသက္ ရွည္ျခင္း (length of life)သည္ အေရးမၾကီးလွ၊ ဘဝအဓိပၸါယ္ နက္ရႈိင္းမႈ (depth of life) အတြက္သာ ေရွ ့ ရႈပါ။ (Ralph Waldo Emerson )
ဘဝ၏အနာဂတ္ဆုိသည္မွာ ၄င္းတို့ ၏ အိပ္မက္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေရးုကုိ ယံုၾကည္သူမ်ားတြင္သာရွိသည့္အရာျဖစ္သည္။ (Eleanor Roosevelt)
ဘာမွမလုပ္သူမ်ားသည္သာ ဘယ္ေတာ့မွအမွားမလုပ္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ( Mikhail Gorbachev)
သင့္ကုိေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္သူသည္ သင္ကုိယ္တုိင္သာျဖစ္သည္။ ( Anonymous)
သင္မပစ္ေသာ ပစ္ခ်က္တိုင္းသည္ ၁၀၀% လဲြေသာပစ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ (Wayne Gretzky )

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ေက်းဇူးပါ Blogger

စာအုပ္ေတြဖတ္ရႈရမွာကိုပ်င္းလာတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ၊ ဘေလာ႕(ခ္) ေတြကိုမွန္မွန္ဖတ္ရႈေနမိတယ္ ။ အစ ကေတာ႕ဘေလာ႕(ခ္)ေတြကိုသိပ္ ဂရုမစိုက္ခဲ႕ေပမယ္႕ ၊ မထင္မွတ္ပဲ ဘေလာ႕(ခ္)ေတြကေန အမ်ားႀကီးေလ႕လာခဲ႕ရတယ္ ... အေတြးအေခၚေတြ ၊ နည္းပညာေတြ နဲ႕ စာေရးသားမႈအပိုင္းေတြကိုပါ ေလ႕လာတက္ေၿမာက္လာပါတယ္ ။
ေက်းဇူးပါ Blogger .
သင္႕ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြပါ ။


စာေရးရမွာကို အင္မတန္ပ်င္းတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ပာာ အခုဆို ဘေလာ႕(ခ္) မွာ ပို႕(စ္) ေတြကိုမွန္မွန္တင္ေနပါၿပီ ။ ဘာမွမပာုတ္တဲ႕ေခါင္းစဥ္ေတြေပမယ္႕ စာေရးတဲ႕အေလ႕အက်င္႕ေလးရေနပါၿပီ ။ ဒိုင္ယာရီ ကိုေန႕စဥ္မေရးနိုင္ေပမယ္႕ ဘေလာ႕(ခ္)ကိုေတာ႕ေန႕စဥ္ပို႕(စ္)လုပ္နိုင္ေနပါၿပီ ။ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္မပာုတ္ေပမယ္႕ စာေတြေရးၿခင္းၿဖင္႕ ကြ်န္ေတာ္႕ရဲ႕ ရင္တြင္းမွၿပည္႕က်ပ္ေနတဲ႕ စကားလံုးေတြထြက္ေပါက္ေတြ႕ရွိရပါတယ္ ။
ေက်းဇူးပါ Blogger .
သင္႕ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြပါ ။



ဘေလာ႕(ခ္)ေပၚမွာ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြရေနပါၿပီ ။ အၿပင္မွာ တစ္ခါမွမေတြ႕ရေသးေပမယ္႕ ၊ ကိုယ္႕ရဲ႕ အေတြးေတြ ၊ ခံစားခ်က္ေတြ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ၊ ကို ၀ိုင္း၀န္းခံစားေပးတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဘေလာ႕(ခ္)ေတြၾကားထဲမွာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိရၿပန္ပါတယ္ ။ ေရးသားတဲ႕ပို႕(စ္)ေတြပာာ အေရးအသားညံ႕ဖ်င္းေစအံုးေတာ႕ အမွားကိုေထာက္ၿပ ၊ အမွန္ကို ရွင္းၿပေပးတဲ႕ ဘေလာ႕(ခ္)ဂါ ကိုကို၊မမ ေတြနဲ႕ ရင္းႏွီးခြင္႕ရေနပါၿပီ ။
ေက်းဇူးပါ Blogger .
သင္႕ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြပါ ။


တစ္ကိုယ္တည္း အထီးက်န္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ၊ ေမာေမာနဲ႕ အလုပ္ကၿပန္လာတဲ႕အခ်ိန္ ၊ စိတ္ဓါတ္ေတြ တပာုန္ထိုးက်ေနခ်ိန္မွာ -> မိမိဘေလာ႕(ခ္) ေလးကိုလာလည္တဲ႕ စာဖတ္သူေတြ Cbox ေပၚမွာ ေရးသားခဲ႕တဲ႕ " လာလည္သြားပါတယ္ " ဆိုတဲ႕ စာသားေလးပာာ တိုေတာင္းၿပတ္သား ေပမယ္႕ အၿမင္႕မားဆံုးေရခဲေတာင္ေပၚမွာေပါက္တဲ႕ ႏွစ္တစ္ေထာင္ ဂ်င္ဆင္း ေဆးပင္ထက္ ခြန္အားေတြ တိုးရၿပန္ပါတယ္ ။
ေက်းဇူးပါ Blogger .
သင္႕ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြပါ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

အသက္၀င္လာပါၿပီ ။

မစည္ကားရင္ ပြဲေစ်းေတာင္မသြားတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ပာာ ... ဒီ ဘေလာ႕(ခ္)ေလး အသက္၀င္လႈပ္ရွား လာလို႕အရမ္း၀မ္းသာမိပါတယ္ ။ ေနာက္ၿပီး အသစ္ေရာက္လာတဲ႕ ဘေလာ႕(ခ္)ဂါ မမေလး ကိုလဲ Warmly Welcome ပါ ( အဂၤလိပ္လိုေၿပာၾကည္႕တာ ပီရဲ႕လားေတာ႕သိဘူး ) ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႕ ေန႕တိုင္း ပို႕(စ္)တင္ၿဖစ္လိမ္႕ မယ္ခင္ဗ် ... ေန႕တိုင္းအားေနတယ္ေလ ။ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ဆုိေပမယ္႕ဗ်ာ...သူေဠးက လခ လဲေပး အင္တာနက္ လဲအလကား သံုးခိုင္းေနတယ္လို႕ထင္ရေလာက္ေအာင္ ဘာမွလုပ္စရာမရွိတာပါ ။ ေန႕တိုင္း ကိုးနာရီလံုးလံုး ရံုးခန္းထဲ မွာထိုင္ေပးေနရင္ ၿပီးတာပဲ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေတြစာအေရးအသား သိပ္မေကာင္းလို႕ စာဖတ္သူေတြ ကိုနည္းနည္းေတာ႕အားနာတယ္ဗ်ာ ။ ႀကိဳးစားတြား မွာပါ ။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း အဂၤလိပ္လိုမတတ္ / ၿမန္မာလိုလည္းမေတာ္ / တရုတ္လိုလည္းမသိ ဆိုေတာ႕ ဘက္စံုမွာ စံၿပ လို႕ေၿပာရမလိုၿဖစ္ေနၿပီ ။ ဒါေပမယ္႕ ႀကိဳးစားတြားမွာပါ ... ႀကိဳးစားတြားမွာပါ ။ မနက္က တူႏွယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ဘာပို႕(စ္) တင္ရမလဲ မသိဘူးဆိုၿပီး စိတ္ညစ္တယ္လို႕ေၿပာတယ္ ။ သူ႕ၿဖစ္ပံုေတြ ထိုင္နားေထာင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ေတာင္အခု ဘာပို႕(စ္)တင္ရမလဲ မသိၿဖစ္ေနၿပီ ။ အဓိက ေၿပာခ်င္တာကေတာ႕ ႀကိဳးစားတြားမွာပါ ခင္ဗ်ာ ... ပို႕(စ္)ေကာင္းေကာင္းေလးေတြ တင္ႏိုင္ဖို႕နဲ႕ စာဖတ္သူေတြ လာလည္ရက်ိဳးနပ္ ရပါေစ႕မယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ ႀကိဳးစားတြားမွာပါ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ဘေလာ့ေရးဖုိ့ စဥ္းစားၾကည္ေလေတာ့..

ငါ့ဦးေႏွာက္ကို အရည္ ညွစ္ၾကည့္လုိက္တယ္
္ကဗ်ာအပိုင္းအစေတြလဲ ဖရုိဖရဲက်လာေလရဲ့
ဖတ္ဖူးတဲ့ စာေလးေတြရယ္။
ဟုိအေၾကာင္း၊ ဒီအေၾကာင္း
ကုိယ့္အေၾကာင္းနဲ့၊ သူမ်ားအေၾကာင္းေတြ
က်လာတဲ့ အပိုင္းအစတစ္ခုခ်င္း ဆက္ၾကည့္ေတာ့
ေပၚလာတာက...“ဘာေရးရမွန္းမသိပါ” တဲ့။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

စတင္မိတ္ဆက္ျခင္းေပါ့ေနာ္

အားလံုးပဲ မဂ္လာပါ..ဒီစိတ္ကူးျခင္းမိုးတိမ္ဆိုတဲ့ဘေလာ့ခ္မွာ ဘေလာ္ဂါတစ္ေယာက္တိုးလာပါျပီ..ျမတ္စုပါ..အက္မင္က invite လုပ္ျပီး ကြ်န္မက accept လုပ္ထားတာလဲ နဲနဲေတာင္ၾကာသြားပါျပီ။ ဒီလိုပဲေရးမယ္ေရးမယ္နဲ႔ မေရးျဖစ္ျဖစ္ေနတာ။ အစပ်ိဳးဖို႔ပဲခက္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးက ကြ်န္မအတြက္မွန္သြားရင္ေတာ့ ေကာင္းမယ္ရွင့္.. ဒါမွ ဒီဘေလာ့ခ္မွာ ေနာက္ထပ္ မ်ားမ်ားေရးျဖစ္မွာ။ မ်ားမ်ားေရးျဖစ္ဖို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ မ်က္စိေနာက္စရာ ေနာက္တစ္ေယာက္ထပ္တိုးလာျပန္ျပီလို႔.. အားလံုးကမသတ္မွတ္ဘူးဆိုရင္ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္မိမွာပါရွင္.. :)

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

ကြ်န္ေတာ္ နဂါးေလး ကိုမေန႕ညက ေတာ္ေတာ္ေလးဖတ္ၿပီးသြားၿပီ ။ လာမယ္႕ ႏွစ္ရက္သံုးရက္အတြင္းဆက္ေရးႏိုင္ေတာ႕မွာပါ ။

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

မေန႕ကကြ်န္ေတာ္ ဒီဘေလာ႕(ခ္)ေလးကို ပို႕(စ္)တစ္ခုနဲ႕အမည္းေရာင္ဆိုးမိေတာ႕မလို႕ဗ် ။ ကံေကာင္းတယ္ တူႏွယ္ခ်င္းႀကီး အခ်ိန္မွီတားလို႕တာေပါ႕ ... မပာုတ္ရင္မလြယ္ဘူး ။

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

ခုတေလာ အလုပ္လုပ္ရတာကိုၿပင္းလာၿပီဗ်ာ...ဘာလုပ္သင္႕သလဲ အႀကံညဏ္ေလးေပးၾကပါအံုး ။

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

အခုတေလာ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ရဲ႕ Heal The World သီခ်င္းကို ႀကိဳက္သြားၿပန္ၿပီဗ်ာ ။ အဲဒီတစ္ပုဒ္ထဲကို Nonstop နားေထာင္တာ ၂ ရက္ရွိသြားၿပီ ။

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

ကြ်န္ေတာ္ ခုတေလာ ေရွ႕ဆက္ဘာလုပ္ ရမလဲဆိုတဲ႕ ေမးခြန္းေၾကာင္႕ေခါင္းေတြ ကိုက္ေနတယ္ ။ ရုတ္တရက္ႀကီး လမ္းေပ်ာက္သြားသလို ခံစားေနရတယ္ ။

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

ကြ်န္ေတာ္ အေမ႕ရဲ႕ ဘဲဥေပါင္းပာင္း ေလးကိုအရမ္းလြမ္းတာပဲ ။ ခုတေလာ ဘယ္ပာင္းမွစားလို႕မၿမိန္ဘူးဗ်ာ ။ ဘဲဥေပါင္းပာင္း ေလးပဲစားခ်င္ေနတယ္ ။

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

ကြ်န္ေတာ္ ဘတ္(စ္)ကားစီးလို႕ ၿပတင္းေပါက္မွာ ထိုင္ရင္ ေလတိုက္တာခံခ်င္တယ္ ။ စကၤာပူက ကားေတြကမွန္ဖြင္႕လို႕ မရဘူးဗ်. ။ အဲယားကြန္း မခံခ်င္ဘူး .. သဘာ၀ ပဲႀကိဳက္တယ္ ။

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

ကြ်န္ေတာ္႕ အလုပ္မွာသံုးေနတဲ႕ System ေတြကတၿဖည္းၿဖည္း စုတ္ခ်ာလာၿပီ ။ Programmers ေတြကိုလည္း စိတ္တိုလာၿပီ ။ အစကအေကာင္းဗ်...ဘာစိတ္ကူးေပါက္လို႕ ေၿပာင္းေနလဲမသိဘူး အခုပာာႀကီးက အရမ္းအလုပ္ရွပ္တယ္ ။

ေၾသာ္...ေၿပာရအံုးမယ္

ကြ်န္ေတာ္ တရုတ္ၿဖစ္ၿပီး တရုတ္စကား မေၿပာတတ္တာ ေတာ္ေတာ္ရွက္ဖို႕ေကာင္းတာပဲ ။ အင္း...ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ၿပဳၿပင္ဖို႕ လိုအပ္လာၿပီ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

We are the world

စာဖတ္သူ ေတြကိုအရမ္းအားနာတယ္ဗ်ာ ။ မ်က္ႏွာလည္းပူလာၿပီ ( မီးပူတိုက္ ရင္ ေခၚင္းအရမ္းငံု႕ေန တတ္လို႕ပါ ) အမွန္ဆို ကြၽန္ေတာ္ နဂါးေလး ကိုဆက္ေရးရမွာ ။ ဒါေပမယ္႕ စာဆက္ဖတ္ ဖို႕ကိုအပ်င္းထူေနတာနဲ႕ တိုးလို႕တန္းလန္း ၿဖစ္ေနတယ္ ( တလြဲ မေတြးပါနဲ႕ -- တစ္ပိုင္းတစ္စ ၿဖစ္တာကိုေၿပာတာပါ ) ။ အခု ေရးတဲ႕ ပို႕(စ္) ေလးနဲ႕ေက်နပ္ေပးပါ ။

ပာိုေန႕ က Class 95 FM ကေန မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ရဲ႕ We are the world သီခ်င္းကို နားေထာင္လိုက္ရတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္လို႕ youtube ( ေခၚ ) မင္ရဲ႕ေၿပာင္း ထဲမွာ ၀င္ရွာၿပီး ဆက္နားေထာင္တယ္ ။ အရမ္းႀကိဳက္လို႕ တညလံုး အဲဒီ႕ တစ္ပုဒ္ထဲ ကို လွည္္႕ပတ္နားေထာင္တယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ မို္က္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ရဲ႕ Live Show ကိုနားေထာင္တာမပာုတ္ပဲနဲ႕ အေမႀကီးကန္ လို႕ေခၚေခၚေနတဲ႕ U.S. ကေနၿပီး Africa နိုင္ငံရဲ႕ဆင္းရဲမႈေတြကို ကူညီေထာက္ပံ႕တဲ႕အေနနဲ႕ အဆိုေတာ္ေပၚင္းေၿမာက္မ်ားစြာ ကသီဆိုထားတဲ႕ ပာာကိုနားေထာင္တာပါ ။ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႕ ဒီ အာဖရိက နိုင္ငံေတြရဲ႕ ဆင္းရဲမႈအေၾကာင္းေတြကိုသိခ်င္လာတယ္ ။ အဲဒါနဲ႕ Wikipedia တို႕ WHO တို႕ကိုေမႊေတာ႕တာပဲ ။ ဖတ္ရင္နဲ႕ သနားလာတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၿမန္မာနိုင္ငံ ဆင္းရဲတယ္လို႕ေၿပာတာပာာ တကယ္ေတာ႕ သူတို႕နဲ႕ ယွဥ္ရင္ ခ်မ္းသာပါေသးတယ္ ။ ေရေၿမာင္းပုတ္ ေတြထဲကေရကိုခတ္ေသာက္ တာ ၊ ယဥ္ေကာင္ တေလာင္းေလာင္း နဲ႕ေနတဲ႕ ကေလးေလး ေတြကိုၾကည္႕ၿပီး သနားလာတယ္ ။ အဲဒါနဲ႕ သေဘာမေတြ႕ ၊ မေက်နပ္ေသးဘဲ ( မင္းရဲ႕ေၿပာင္း ) youtube ထဲကိုထပ္၀င္ၿပီး ပံုေတြၾကည္႕တယ္ ။ အရမ္းကို စိတ္မေကာင္းစရာ ေတြေတြ႕ရတယ္ဗ်ာ ... ကေလးတစ္ေယာက္က ႏြားရဲ႕ ရွဴရွဴး နဲ႕ေခၚင္းေလၽွာ္ေနတာဗ် ။ ရင္ထဲမွာ ဆို႕ ကနဲေနသြားတယ္ တစ္ခုခုေတာ႕တစ္ခုခုပဲ ( တကယ္ေတာ႕ စမ္းၾကည္႕တာလဲ ဘာမွမရွိပါဘူး ) ။

ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားခန္းစ၀င္တာေပါ႕ဗ်ာ...ကိုယ္တိုင္ကေတာ႕ အဆင္ေၿပေနတယ္လို႕မဆိုသာေပမယ္႕ စားနိုင္ေသာက္နိုင္ေသးတယ္ေလ ။ ဒီကေလးေလးေတြ ၊ ဆင္းရဲ တဲ႕လူေတြကို ငါဘယ္လိုကူညီနိုင္မလဲေပါ႕ ။ လူအားနဲ႕ကူမလား ၊ ေငြအားနဲ႕ကူမလား ??? စိတ္ေတာ႕မဆိုးပါနဲ႕ .... ကြၽန္ေတာ္ ဆုပဲေတာင္းေပးနိုင္ပါတယ္ ။ လူအားနဲ႕ကူညီဖို႕အတြက္ က အာဖရိက အထိသြားရမွာေလ...ေနာက္ၿပီး မရွက္မေၾကာက္ေၿပာရရင္ ကို္ယ္႕ကိုကိုယ္သိပါတယ္ လုပ္နိုင္မွာမပာုတ္ပါဘူး ။ ေငြအားလား..??? ပာီးပာီး ေၿပာေတာ႕ပါဘူး ။ ကြ်န္ေတာ္႕ တူႏွယ္ခ်င္း တိုင္းသိပါတယ္---ကပ္ေစးႏွဲ ႀကီးမွန္းေလ ။ အဲဒါေၾကာင္႕ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ယာ၀င္ခါနီးတိုင္း သူတို႕အတြက္ ဆုေတာင္းေပးမယ္ ဆိုၿပီးေတာ႕ေလ ။ ေအာက္မွာ ကြ်န္ေတာ္ မင္းရဲ႕ေၿပာင္း ထဲမွာတုန္းကၾကည္႕ခဲ႕တာေလးတစ္ခုကို ရွဲ (Share) လိုက္တယ္ ။ စိတ္မခိုင္သူမ်ား မၾကည္႕ပါနဲ႕ လို႕ ႀကိဳတင္ သတိေပးပါရေစ ( ဒါမွမပာုတ္ ) လက္ကိုင္ပ၀ါ ေဆာင္ထားၾကပါ -- ေဘးမွာရွိတဲ႕လူရဲ႕ ပခံုး ေပၚမငိုပါနဲ႕ ဇာတ္လမ္းေတြၿဖစ္ကုန္မွာ စိုးလို႕ပါ ။

ေအာက္မွာ ပေလး ( အဂၤလိပ္ လို - Play ပါ ) buttom ေလးရွိပါတယ္ ။ မၾကည္႕ရဲ သူမ်ား နားေထာင္ နိုင္ပါတယ္ ။ ေဒါင္းလုပ္ ( Download ) လုပ္ရန္ ေခၚင္းစဥ္ ေပၚမွာႏွိပ္ၿပီး ရယူနိုင္ပါတယ္ ။ ဒီသီခ်င္းၾကားဖူး ပါတယ္လို႕ေတြးမေနပါနဲ႕ - ၿမန္ၿပည္တလႊား မွာ.....

" တုိ ့ ခ်စ္တဲ့ကမၻာ... .
တုိ့ခ်စ္တဲ့ကေလးေတြ ....
တုိ့လက္ေတြ တြဲကာ လွမ္းယူႏိုင္ၾကမည္... အနာဂတ္ေန႔ရက္ေတြ
ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစမယ္......
ကမၻာ့ရင္ေသြးတိုင္းအတြက္ကြယ္
ဒို႔တတ္ႏိုင္တဲ့တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းရြက္ေနမယ္...."

ဆိုၿပီးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရွိတယ္ေလ ။ မွတ္မိၾကမလားေတာ႕မသိဘူး ။အဲဒီလုိ သီခ်င္းေလးမ်ား ၾကားရင္ မုိက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ ရဲ့ we are the world နဲ ့ အာဖရိကက ကေလးေတြကို လွမ္းျမင္ျပီး သတိတရ ဆုုေတာင္းေပးဖုိ့ မေမ့ပါနဲ့လို႕ ...............
We are the world - song

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ကၽြန္ုပ္ႏွင့္ ရုပ္ရွင္မ်ား

ဟုိတေန ့ကပဲ ပ်င္းတာနဲ ့ေက်ာင္းကစာၾကည့္တုိက္သြားျပီး အေခြေတြေရာ စာအုပ္ေတြပါ တန္းစီျပီးငွားခဲ့တယ္.. ေျပာရင္ယံုမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး.. အေခြက ၅ ေခြ၊ စာအုပ္က ၁၀ အုပ္လားပဲ။ လုပ္ခ်လာပံုကေတာ့ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္ပဲဗ်ိဳ ့။ အဲဒါက အေရးမၾကီးပါဘူး။ အခု ေျပာျပခ်င္တာက အဲဒီထဲက ရုပ္ရွင္ ကားေတြအေၾကာင္း.....

၀ ၀ ၀ ၀ ၀

အေခြေတြနာမည္က -

1. The Queen
2. Kung Fu Hustle
3. Flubber
4. Big Daddy
5. Spy Kids 3.D (Game Over)


ခုအထိကေတာ့ အဲဒီထဲက ၂ေခြပဲ ၾကည့္ရေသးတာပါ။ နဲနဲ ေဝမွ်ခ်င္တာနဲ ့ပဲ အဲဒီ အေၾကာငး္ေရးမလုိ့. ပထမဆံုးၾကည့္ျဖစ္တာက THE QUEEN. ေရႊကမၻာလံုး ဆုနဲ့ အကယ္ဒမီ ေအာ္စကာဆု ရတဲ့ မင္းသမီးၾကီး Helen Mirren က Queen Elizabeth အေကာငး္ဆံုးလုပ္ျပသြားခဲ့တာပါ။

အက်ဥ္းခ်ံဳး ဇာတ္ကေတာ့ ဒီလိုပါ -

When news of the death of Princess Diana, undobtedly the most famous woman in the world, breaks upon a schocked and disbelieving British public, Her Majesty Queen Elizabeth II retreats behind the walls of Balmoral Castle with her family, unable to comprehend the public response to the tragedy. Tony Blair find a way to reconnect the Queen with the British public. (Review found on the back cover)

The Queen Elizabeth II ရဲ ့ ေတာ္ဝင္ နန္းဆန္တဲ့ အျပဳအမူ အေျပာအဆုိေတြကုိ ပီျပင္ေအာင္ လုပ္သြားခဲ့တဲ့ မင္းသမီးၾကီး ဟယ္လင္ ကိုလဲ မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။ မင္းသမီး ဒိုင္ယာနာ ရဲ့ ေနာက္ဆံုးခရီးကိုလဲ အမွတ္တရ ျပန္လည္ေတြ ့ျမင္ ရမဲ့ကားေကာင္း တစ္ကားလဲျဖစ္ပါတယ္။ “လူေတြေရွ ့မွာ ဝမ္းနည္းေၾကာင္း ေၾကညာရတာထက္ သူ ့ရဲ ့ရင္ထဲမွာပဲထားရတာကို ႏွစ္သက္ပါတယ္” ဆိုတဲ့ ဘုရင္မၾကီး၊ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ဘိလပ္ျပည္သူ ျပည္သားေတြနဲ့ သတင္းမီဒီယာ ေရွ ့မွာထြက္ျပီး မိန္ ့ခြန္းေျပာသြားခဲ့တဲ့ ဘုရင္မၾကီး ကုိလဲ ျမင္ရဦးမွာပါ။ စာဖတ္သူေတြလဲ ၾကံဳ ၾကိဳက္မယ္ဆုိရင္ ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္သင့္တဲ့ ကားေကာငး္တစ္ကားရယ္လုိ ့ ညႊန္းပါရေစ .....................

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႕ ရူးသြပ္မႈမ်ား

စကၤာပူေရာက္စ တြင္ရူးသြပ္ၿခင္း

MRT ကဒ္ကို မည္သည္႕မ်က္ႏွာၿပင္ကအတည္႕ ၊ ေဇာက္ထိုး လွန္ၾကည္႕ၿခင္း

စကၤာပူက ရထား ေမာင္းတာ အရမ္းၿမန္လိုက္တာပာု ၊ ရင္သပ္ရႈေမာၿခင္း

လမ္းကူးခါနီးတြင္ ဘယ္၊ညာ မည္သည္႕ဘက္ အရင္ၾကည္႕ရမည္ကို အၿမဲမွားၿခင္း

ည ၂ နာရီ အထိကြန္ၿပဴတာသံုးေသာ သူငယ္ခ်င္းအား မအိပ္ဘူးလားပာု ခဏခဏ ေမးၿခင္း

အဂၤလိပ္ သီခ်င္းမ်ားသာ ေရြးနားေထာင္ၿခင္း ၊ ေဒါင္းလုတ္ လုပ္ၿခင္း

အခုတေလာ ရူးသြပ္မႈမ်ား

ကြ်န္ေတာ္သံုးေနေသာ MRT ကဒ္သည္အတည္႕လား ေဇာက္ထိုးလား မသိၿခင္း

ရထားသြားႏႈန္းမွာ အလြန္႕အလြန္ ေႏွးေကြးသၿဖင္႕ အလုပ္သို႕ ေသေၿပးရွင္ေၿပး ေၿပးရၿခင္း

လမ္းၿဖတ္ကူးတိုင္း ကားပာြန္းသံ ကိုေဘးမွၾကားေနၿခင္း

သူငယ္ခ်င္းအား ေစာေစာအိပ္ခိုင္းကာ သူ႕ကြန္ၿပဴတာအား မနက္ ၃ ၊ ၄ နာရီ အထိ ထိုင္သံုးေနၿခင္း

ၿမန္မာသီးခ်င္းမ်ားအား အသည္းအသန္ရွာေဖြ နားေထာင္လာၿခင္း ႏွင္႕ အဂၤလိပ္ သီခ်င္းမ်ား သည္ အလြန္ ဆူညံလာၿခင္း ။

တို႕ပင္ၿဖစ္သည္ ။ ကြ်န္ေတာ္႕ ရူးသြပ္မႈသည္ စိုးရိမ္ေရမွတ္ သို႕ေရာက္ရွိေနေလၿပီ ။ မေတာ္တဆ လမ္းတြင္ေတြ႕ပါက ေ၀းေ၀းေရွာင္ ( ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွး ) ၾကပါ ခင္ဗ်ား...( ဘဏ္ကဒ္သည္ ေၿပာင္သလင္းေနၿပီ -- ထို႕ေၾကာင္႕ သယ္ရင္း မ်ားအားမုန္႕၀ယ္မေကြၽးႏိုင္ၿပီ -- ခြင္႕လႊတ္ေပးၾကပါ ။ ) ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ ရာခုိင္ႏႈန္းမ်ား

ဒီပို ့စ္ကေတာ့ “The 100 Simple Secrets of HAPPY PEOPLE” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲက ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ေလးေတြပါ။ စာဖတ္သူ... ဒီ စာကို မဖတ္ခင္မွာ ေတြးၾကည့္ပါ။ သင္ ယခု ေပ်ာ္ရႊင္ပါရဲ ့လား ? ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ၾကည့္လုိက္ၾကရေအာင္။

x x x x x x x x x x x x x x x

သင့္ကုိယ္ကို ယံုၾကည္ပါ ။ ။ အသက္ အရြယ္အပိုင္းအျခား အားလံုးတြင္ မိမိ၏ အရည္အေသြးကုိ မိမိ ယံုၾကည္ျခင္းသည္ ဘဝေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ၃၀% ပို ျမင့္တက္ေစပါသည္။( Myers and Diener 1995 )

တစ္စံုတစ္ခုကို သင္မေသခ်ာလွ်င္ အေကာင္းဘက္က လွည့္ေတြးပါ ။ ။ မေပ်ာ္ရႊင္ သူမ်ား ၏ အျမင္ ၈၀% သည္ မေကာင္းသည့္ ဘက္မွ ျဖစ္သည္။ ေပ်ာ္ရႊင္သူမ်ားသည္ ေကာငး္သည့္ဘက္မွ ၈၀% ေတြးေတာျဖစ္ၾကသည္။ ( Brebner 1995 )

သင့္ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူအမ်ားႏွင့္ ဝါသနာတူညီမႈမ်ားအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးပါ ။ ။ တူညီေသာစိတ္၀္စားမႈတစ္ခုစီသည္ သင့္ဘ၀ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ ၂% တိုးတက္ေစသည္။ ( Chand 1990)

သင့္ခံစားခ်က္မ်ားကုိ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ေဝမွ်ပါ ။ ။ လူမႈဆက္ဆံေရးတြင္ ပြင့္လင္းသူမ်ားသည္ အျခားသူမ်ားထက္ မိမိဘဝ ကုိ ၂၄% ပိုမုိ ေက်နပ္ၾကသည္။( Finch, Barrera, Okun, Snow-Turek 1997 )

ေန ့စဥ္ အသီးတစ္ခုခု စားပါ ။ ။ ေန ့စဥ္ အသီးတစ္ခု စားေသာ အေလ့အက်င့္ရွိသူသည္ တစ္ေန ့တာေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ၁၁% ျမင့္တက္ေစသည္။ ( Heatey and Thombs 1997)

ေကာင္းမြန္စြာ အိပ္စက္ အနားယူပါ ။ ။ တစ္ညတြင္ ၈နာရီထက္ နည္းေသာ အိပ္ခ်ိန္ရွိသူမ်ားသည္ ေနာက္ေန့အတြက္ မိမိကိုယ္ကို ေက်နပ္ျခင္းကို တစ္နာရီ လွ်င္ ၈% ေလွ်ာ့နည္းေစသည္။ ( Pilcher and Ott 1998 )

အိမ္နီးခ်င္းမ်ား ဆီသို ့ မၾကာခဏလည္ပတ္ပါ ။ ။ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ ပိုမုိ ထိေတြ ့ဆက္ဆံျခင္းသည္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ကို ၃၀% နီးပါးအထိ ျမင့္တက္ေစသည္။ ( Sugarman 1997)

သီခ်င္းနားေထာင္ပါ ။ ။ မိမိ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ သီခ်င္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ နားေထာင္သူမ်ား၏ ၉၂ % သည္

အေကာင္းျမင္တတ္ၾကသည္။ ( Hakanen 1995)

စာဖတ္ပါ ။ ။ စာဖတ္ျခင္း ( စိတ္ကို ေလ့က်င့္ခန္းေပးျခင္း) ျဖင့္ ေန ့စဥ္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ၈% ပိုမို တုိးတက္ေစသည္။ ( Scope 1999)

အထက္ပါ စာအုပ္ကို အျမည္းႏွင့္ အားမရပဲ အျပည့္အစံု ဖတ္ခ်င္သူမ်ား အတြက္ ဒီေနရာမွာ အီးဘုတ္ ရယူပါ။

စာဖတ္သူမ်ားအားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ငလၽွင္ တဲ႕ေတာ္.....

လုပ္ၾကပါအံုး ... ငလၽွင္တဲ႕ ။
မေန႕ညကပါ အတိအက်ဆိုရင္ ၁၂ ရက္ စက္တင္ဘာလ ည ၇နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာပါ ။ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံ ရရင္ ငလၽွင္လႈပ္တုန္းက ကြ်န္ေတာ္သိေတာင္မသိပါဘူး ။ မူးခနဲ ၿဖစ္သြားလို႕ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ ဗိုက္ဆာေနတယ္ထင္ၿပီး ထမင္းေတာင္ ထြက္၀ယ္ၿဖစ္ေသးတယ္ ။ ပိုက္ပိုက္ အလကားကုန္သြားတာ ေပါ႕ဗ်ာ ။ ထမင္းဆိုင္ ကလူေတြေၿပာေနတာေတာ႕ၾကားတယ္ ဒါေပမယ္႕သူတို႕က တရုတ္လိုေတြေၿပာတာ ။ နားလည္တ၀က္မလည္တ၀က္နဲ႕ ။ ေသေသခ်ာခ်ာ သိခဲ႕တာကေတာ႕ တစ္ခုခုၿဖစ္ေနတယ္ေပါ႕ ။ ေနာက္ေတာ႕ စဥ္းစားတယ္ အေရးႀကီးရင္ အခ်က္ေပးသံ ၿမည္ရမယ္ ။ ဘာသံမွမၾကားရေတာ႕ ေအးေအးပဲ ဆိုၿပီးေနလိုက္တာပါ ။ အိမ္ၿပန္ေရာက္လို႕ အိပ္တဲ႕ အထိဘာမွမသိေသးပါဘူး ... ကြ်န္ေတာ္ တုံး ပံုမ်ားအံ႕ၾသ ေလာက္တယ္ ။ ဒီေန႕ အလုပ္ေရာက္မွ မန္ေနဂ်ာ ကမေန႕ကတစ္ေယာက္ထဲ မေၾကာက္ဘူးလားေမးလို႕...ဘာလဲေမးေတာ႕မွ... ငလၽွင္တဲ႕ ။ ကြ်န္ေတာ္လား .. လံုး၀ ကိုမေၾကာက္တတ္ပါဘူး...သိမွမသိခဲ႕ပဲ ။ သိခဲ႕ရင္ေတာ႕လား....ပာဲပာဲပာဲ ရံုးၾကီးကိုခ်က္ခ်င္းတံခါးပိတ္ၿပီး အိမ္ၿပန္ေၿပး ေတာ႕မွာ ။ ေနာက္မွ အဆူခံေတာ႕မယ္ဆိုၿပီး ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

ဂူဂဲ ရဲ႕ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က သံုးခဲ႕တဲ႕ လိုဂို ေလးမ်ား ။

ကြၽန္ေတာ္လည္း ပို႕(စ္) တစ္ခု တင္ဦးမည္ဗ်ာ ။ စိတ္ေတာ႕မရွိပါနဲ႕ ။ ၿပိဳင္တာမပာုတ္ပါဘူး ။ ပံုေတြပဲတင္မွာပါပဲ ။ ဒါေပမယ္႕ ကြ်န္ေတာ္က ဂူဂဲ ကိုအေသအလဲ ႀကိဳက္တဲ႕လူဆိုေတာ႕ ခု ဂူဂဲ ရဲ႕ လိုဂို ပံုေတြကိုတင္ေပးဖို႕ အၾကံရတယ္ ။ ဒါေတြက ဂူဂဲ - ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က သံုးခဲ႕တဲ႕ လိုဂို ပံုေလးေတြပါ ။ ခ်စ္စရာ ေကာင္းပါတယ္ ။ ၾကည္႕ၾကည္႕ေနာ္ .... ။

Holidays ေန႕ရက္ေတြအတြက္ဒီလိုဂိုေလး သံုးခဲ႕ပါတယ္တဲ႕ ။

ေက်းဇူးေတာ္ေန႕ အတြက္ပါတဲ႕။

Halloween အတြက္တဲ႕ (ကြၽန္ေတာ္လဲဘာမွန္းမသိဘူးဗ် ။ )

Uncle Sam ကို ဂုဏ္ၿပဳတာတဲ႕ (ေၿပာတာပဲ) ။

Google ႀကီး Beta ဘ၀ တုန္းကသံုးတာတဲ႕။

ဒီ ၂ ခုကေတာ႕ ဘာမွန္းကိုမသိပါ ဘူး ။ လွလို႕တင္လိုက္တာ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

အနမ္းတစ္ပြင့္ေျခြလင့္ခဲ့ပါ ခ်စ္သူ...

ဆင္စြယ္ေရာင္ အနမ္းတစ္ပြင့္....ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု... ဆူးေတြကုိေတာင္ ငါမမႈ

ေနာက္ဆံုးေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္..

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...

အလင္းေပ်ာက္တဲ႕ငါ

ေကာင္မေလးေရ...

မ်က္စိတစ္မွိတ္ လၽွက္တစ္ၿပတ္တြင္း
မင္းကို ၿမင္ရ ခဏ တာတြင္
ေတြေ၀ မိန္းမူး ၊ ေငးၾကည္႕မဆံုး
ငါ႕ရဲ႕ အိပ္မက္ထဲ မင္းစ၀င္ၿပီ ။

မင္းအနား ၿဖတ္သြား
ကိုယ္သင္း ရနံ႕ ခံစား မိၿပန္
အရာရာေမ႕ ဘ၀ေမ႕ ကာ
ငါ႕ရဲ႕ အသိေပ်ာက္ဆံုးၿပီ ။

မင္းရဲ႕ လက္ကေလး
မေတာ္တဆ ထိမိရံုၿဖင္႕
တုန္လႈပ္ ေၿခာက္ၿခား
ငါ႕ရဲ႕ ႏွလံုး မခုန္ေတာ႕ၿပီ ။

မင္းခ်က္ေၾကြး တဲ႕
ထိုစားစရာ .. ရသာထူးလွ
ထူးသည္႕ ေစတနာ ၊ သည္တစ္ခါကို
ငါ႕ရဲ႕ ႏွလံုးသားက မေမ႕ၿပီ ။

မင္းရဲ႕ ေခၚသံ
ေပ်ာ႕ေပ်ာင္း ညွင္သာ
သာယာလွပ ဂီတ သံအလား
ငါ႕ရဲ႕ စိတ္တို႕ေ၀ခြဲ မရၿပီ ။


ဘုရားရွင္က
လမ္းညႊန္ဆံုးမ ေထာက္ၿပခဲ႕သည္
အာရုဏ္ ငါးပါး ေမ႕နိုင္ရမည္
ဒါမွ ဘ၀ အလင္း လၽွင္ၿမန္ ေတြ႕မယ္ .... တဲ႕ ။

ငါ႕မွာ ...
လြန္စြာ မိုက္မဲ ၊ ေမွာင္ထဲတိုး၀င္
အာရုဏ္ ငါးပါး အားလံုး ေမ႕မရ
ငါ႕ရဲ႕ သံသရာ ၊ စက္၀န္း ပမာ
လည္ပတ္အံုးမည္ ... အလင္းေပ်ာက္ၿပီ ။

အျပည့္အစံုသို႔...

အက်ဥ္းခ်ဳံး...